ἀσχάλλω: Difference between revisions

|btext=<i>impf.</i> ἤσχαλλον, <i>f.</i> [[ἀσχαλῶ]];<br />se fâcher, s’irriter ; avec un part., de faire qch.<br />'''Étymologie:''' DELG prob. de *ἄσχαλος, de ἀ et de [[ἔχω]], « qui ne peut supporter, qui ne peut se retenir », avec suff. -αλος.

|auten=be [[impatient]], vexed, [[fret]]; [[with]] causal gen. (Od. 19.159, 534), [[also]] [[with]] [[part]]., Od. 1.304, Od. 2.193 ; γέροντα μαγις [[ἔχον]] ἀσχαλόωντό, ‘[[beside]] [[himself]]’ [[with]] [[grief]], Il. 22.412.

|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> gener. en pres. o impf. excepto fut. ἀσχαλεῖ A.<i>Pr</i>.764, cf. tb. [[ἀσχαλάω]]<br />[[estar enfadado, irritado o afligido por]] c. part. pred. θωὴν ... ἥν κ' ἐνὶ θυμῷ τίνων ἀσχάλλῃς <i>Od</i>.2.193, μοῦνος ἐὼν ἤσχαλλε ref. a Éaco, Hes.<i>Fr</i>.205.3, ἀσχάλλει πεσών E.<i>Fr</i>.285.10, [[ἀνάγκη]] τοὺς Ἀργείους θεωροῦντας τὸ γινόμενον ἀσχάλλειν Plb.2.64.3, c. gen. abs. μηδὲν [[ἄγαν]] ἄσχαλλε ταρασσομένων πολιητέων no te aflijas demasiado porque los ciudadanos estén alborotados</i> Thgn.219, c. dat. instrum. γαμεῖ γάμον τοιοῦτον ᾧ ποτ' ἀσχαλεῖ A.<i>Pr</i>.764, ἀσχάλλων τῇ τραχύτητι X.<i>Eq</i>.10.6, τοῖς ὑποκειμένοις ἀσχάλλοντες Plb.11.29.1, cf. 32.11.8, τῇ διατριβῇ M.Ant.5.10.2, ἀργοῦντι τῷ πολέμῳ Plu.2.26c, c. ac. de rel. θάνατον ἀσχάλλων πατρῷον E.<i>Or</i>.785, c. ἐπί y dat. ἐπὶ τῷ διδόναι δίκην ἀσχάλλειν D.21.125, ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐλαττώμασι Plb.16.28.8, c. πρός y ac. ἀσχάλλων πρὸς τὴν οἰκουρίαν Longus 3.8.1, c. gen. abs. ἤσχαλλον οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐκλυομένης τῆς ἀκροάσεως Philostr.<i>VS</i> 571<br /><b class="num">•</b>abs. ἀσχάλλοις δ' ἴσως pero también podrías afligirte</i> S.<i>OT</i> 937, ἤδη ὁ Δαρεῖός τε ἤσχαλλε Hdt.3.152, cf. 9.117, Call.<i>Fr</i>.110.76, D.C.44.9.3, Plu.2.77c, Hdn.63.1, Aristaenet.1.15.64, Cyr.Al.M.77.825C, Thdt.<i>H.Rel</i>.1.14.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Denom. de *ἄσχαλος compuesto de ἀ- priv. y la raíz de *<i>segh</i>- de ἔχω, q.u.

|mltxt=[[ἀσχάλλω]] και ἀσχαλῶ (-άω) (Α)·1. στενοχωριέμαι, [[δυσανασχετώ]], [[αδημονώ]]<br /><b>2.</b> [[θρηνώ]] για [[κάτι]]<br /><b>3.</b> [[διστάζω]], [[είμαι]] [[επιφυλακτικός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Πιθ. το ρ. [[ασχάλλω]] προέρχεται από <i>άσχαλος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>α</i>- στερ. <span style="color: red;">+</span> θ. αορ. <i>σχ</i>-<i>ειν</i> του ρ. <i>έχω</i> <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>αλος</i>) «αυτός που δεν μπορεί να (συγ)κρατηθεί, να αντέξει»].

|elrutext='''ἀσχάλλω:''' <b class="num">1)</b> сердиться, досадовать (Hom., Anacr., Soph., Plut.; τινί Xen., Polyb., Plut. и ἐπί τινι Dem., Polyb.);<br /><b class="num">2)</b> скорбеть, оплакивать (θάνατον πατρῷον Eur.).