ἀμφιδοξέω

English (LSJ)

A to be doubtful, τὸ ἀμφιδοξεῖν room for doubt, Arist.Rh. 1356a8; ἀ. περί τινος Plb.32.16.5. II c. acc., doubt about, Arist. SE176b15:—Pass., to be doubtful, τἀληθὲς ἀμφιδοξεῖται ib.176b20; ἀποφάσεις Plb.36.9.2; ἐλπίδες D.S.19.96, cf.Plu.Thes.23.

Spanish (DGE)

dudar dobre c. ac. ὅσα ἀ. Arist.SE 176^b15
•c. giro preposicional περὶ τῶν προσπιπτόντων Plb.32.16.5, τοῖς πυρσοῖς ἐναντίοις ἀμφιδοξήσαντες desconcertados por las señales contradictorias Polyaen.6.19.2
•subst. τὸ ἀμφιδοξεῖν el dudar Arist.Rh.1356^a8
•v. pas. ser dudoso τὸ ἀληθὲς ἀμφιδοξεῖται Arist.SE 176^b20, cf. Plb.36.9.2, ἐλπίς D.S.19.96, παράδειγμα Plu.Thes.23.

German (Pape)

[Seite 138] unschlüssig, zweifelhaft sein, Arist. rhet. 1, 2; περί τινων Pol. 32, 26, 5; Plut. im pass., Thes. 23.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
1 être dans le doute;
2 mettre en doute ; Pass. être douteux.
Étymologie: ἀμφίδοξος.

Russian (Dvoretsky)

ἀμφιδοξέω:
1 быть в нерешительности, колебаться, сомневаться (περί τινος Polyb., Plut.): τὸ ἀ. ἔν τινι Arst. сомнение в чем-л.;
2 подвергать сомнению (τι Arst.): λόγος ἀμφιδοξούμενος Plut. сомнительное (спорное) доказательство.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμφιδοξέω: εἶμαι ἀμφίδοξος, διστάζω, τὸ ἀμφιδοξεῖν, τὸ ἀμφιβάλλειν. Ἀριστ. Ρητ. 1. 2, 4· ἀμφ. περί τινος Πολύβ. 32. 26, 5. ΙΙ. μ. αἰτ. ἀμφιβάλλω περί τινος, Ἀριστ. Σοφ. Ἔλεγχ. 17. 17: ― Παθ., εἶμαι ἀμφίβολος, ἀμφιβάλλομαι, τἀληθὲς ἀμφιδοκεῖται αὐτόθι 17. 18· ἐλπίδες Διον. 19. 96, πρβλ. Πλουτ. Θησ. 23.

Greek Monotonic

ἀμφιδοξέω: αμφιβάλλω — Παθ., αποτελώ ζήτημα αμφιλεγόμενο, σε Πλούτ.

Middle Liddell

[from ἀμφίδοξος
to be doubtful:— Pass. to be matter for doubt, Plut.