βουλόμαχος: Difference between revisions
From LSJ
κατὰ τὸν δεύτερον, φασί, πλοῦν τὰ ἐλάχιστα ληπτέον τῶν κακῶν → we must as second best, as people say, take the least of the evils
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$5$3$1$2$4") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(elnltext.*?\]) ([a-zA-Z' ]+)(\.)\n" to "$1 $2$3 ") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=[[βουλόμαχος]] -ον [[βούλομαι]], [[μάχη]] strijdlustig. | |elnltext=[[βουλόμαχος]] -ον [[βούλομαι]], [[μάχη]] [[strijdlustig]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 13:47, 29 November 2022
English (LSJ)
ον, strife-desiring, Ar.Pax1293 (hex.).
Spanish (DGE)
(βουλόμᾰχος) -ον
belicoso, ἀνήρ en juego de palabras cóm. c. Λάμαχος Ar.Pax 1293.
German (Pape)
[Seite 458] Streit wollend, streitsüchtig, Ar. Pax 1259.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui veut combattre, belliqueux.
Étymologie: βούλομαι, μάχομαι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βουλόμαχος -ον βούλομαι, μάχη strijdlustig.
Russian (Dvoretsky)
βουλόμᾰχος: воинственный (ἀνήρ Arph.).
Greek (Liddell-Scott)
βουλόμᾰχος: -ον, ὁ ἐπιθυμῶν, ἐφιέμενος μάχης, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1293.
Greek Monolingual
βουλόμαχος, -ον (Α)
όποιος επιθυμεί αγώνα ή μάχη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βούλομαι + -μαχος < μάχομαι.
Greek Monotonic
βουλόμᾰχος: -ον (μάχη), αυτός που διψά για μάχη, σε Αριστοφ.
