κλῖτος: Difference between revisions
Δίκαιος ἐὰν ᾖς, πανταχοῦ τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ († λαληθήσῃ) → Si iustus es pro lege tibi mores erunt → Bist du gerecht, ist dein Charakter dir Gesetz (wirst du in aller Munde sein)
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ους (τό) :<br />colline.<br />'''Étymologie:''' [[κλίνω]]. | |btext=ους (τό) :<br />[[colline]].<br />'''Étymologie:''' [[κλίνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -ό (AM [[κλιτός]], -ή, -όν) [[κλίνω]]<br /><b>γραμμ.</b> (για [[μέρος]] του λόγου) [[εκείνος]] που κλίνεται («η [[αντωνυμία]] ανήκει στα κλιτά μέρη του λόγου, ενώ το [[επίρρημα]] στα άκλιτα»)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[κατηφής]], στενοχωρημένος, [[θλιμμένος]] («έχει το [[πρόσωπο]] κλιτό, τ' αμμάτια θαμπωμένα, Ερωφ.)<br /><b>2.</b> [[ταπεινός]]<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «κλιτές γλώσσες»<br /><b>γλωσσ.</b> οι γλώσσες στις οποίες οι γραμματικές σχέσεις δηλώνονται με [[κλίση]], [[δηλαδή]] με καταλήξεις τών λέξεων και όχι με τη συνταγματική [[θέση]] τους<br /><b>νεοελλ.-μσν.</b><br /><b>1.</b> σκυμμένος, [[γερτός]] («κλιτή, ως μού 'ναι μπορετό, στα πόδια τσ' αφεντιάς σου [[πέφτω]]», Ερωφ.)<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το κλιτό</i>(<i>ν</i>)<br />(βυζ. μουσ.) μια από τις [[τρεις]] χρόες, που λειτουργεί ως [[σημείο]] μετατροπίας<br /><b>μσν.</b><br />[[απλωτός]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[κατηφορικός]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κλιτά</i> (Μ κλιτά)<br /><b>1.</b> γερτά, σκυφτά<br /><b>2.</b> ταπεινά. | |mltxt=-ή, -ό (AM [[κλιτός]], -ή, -όν) [[κλίνω]]<br /><b>γραμμ.</b> (για [[μέρος]] του λόγου) [[εκείνος]] που κλίνεται («η [[αντωνυμία]] ανήκει στα κλιτά μέρη του λόγου, ενώ το [[επίρρημα]] στα άκλιτα»)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[κατηφής]], στενοχωρημένος, [[θλιμμένος]] («έχει το [[πρόσωπο]] κλιτό, τ' αμμάτια θαμπωμένα, Ερωφ.)<br /><b>2.</b> [[ταπεινός]]<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «κλιτές γλώσσες»<br /><b>γλωσσ.</b> οι γλώσσες στις οποίες οι γραμματικές σχέσεις δηλώνονται με [[κλίση]], [[δηλαδή]] με καταλήξεις τών λέξεων και όχι με τη συνταγματική [[θέση]] τους<br /><b>νεοελλ.-μσν.</b><br /><b>1.</b> σκυμμένος, [[γερτός]] («κλιτή, ως μού 'ναι μπορετό, στα πόδια τσ' αφεντιάς σου [[πέφτω]]», Ερωφ.)<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το κλιτό</i>(<i>ν</i>)<br />(βυζ. μουσ.) μια από τις [[τρεις]] χρόες, που λειτουργεί ως [[σημείο]] μετατροπίας<br /><b>μσν.</b><br />[[απλωτός]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[κατηφορικός]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κλιτά</i> (Μ κλιτά)<br /><b>1.</b> γερτά, σκυφτά<br /><b>2.</b> ταπεινά. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:45, 8 January 2023
English (LSJ)
εος, τό, v. κλεῖτος (B). κλῑτύς, v. κλειτύς.
French (Bailly abrégé)
ους (τό) :
colline.
Étymologie: κλίνω.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM κλιτός, -ή, -όν) κλίνω
γραμμ. (για μέρος του λόγου) εκείνος που κλίνεται («η αντωνυμία ανήκει στα κλιτά μέρη του λόγου, ενώ το επίρρημα στα άκλιτα»)
νεοελλ.
1. κατηφής, στενοχωρημένος, θλιμμένος («έχει το πρόσωπο κλιτό, τ' αμμάτια θαμπωμένα, Ερωφ.)
2. ταπεινός
3. φρ. «κλιτές γλώσσες»
γλωσσ. οι γλώσσες στις οποίες οι γραμματικές σχέσεις δηλώνονται με κλίση, δηλαδή με καταλήξεις τών λέξεων και όχι με τη συνταγματική θέση τους
νεοελλ.-μσν.
1. σκυμμένος, γερτός («κλιτή, ως μού 'ναι μπορετό, στα πόδια τσ' αφεντιάς σου πέφτω», Ερωφ.)
2. το ουδ. ως ουσ. το κλιτό(ν)
(βυζ. μουσ.) μια από τις τρεις χρόες, που λειτουργεί ως σημείο μετατροπίας
μσν.
απλωτός
αρχ.
κατηφορικός.
επίρρ...
κλιτά (Μ κλιτά)
1. γερτά, σκυφτά
2. ταπεινά.
