σιγμός: Difference between revisions

From LSJ

Πόλις γὰρ οὐκ ἔσθ' ἥτις ἀνδρός ἐσθ' ἑνός → The state which belongs to one man is no state at all

Sophocles, Antigone, 737
m (Text replacement - "(sc. " to "(''sc.'' ")
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br")
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=οῦ (ὁ) :<br />sifflement.<br />'''Étymologie:''' [[σίζω]].
|btext=οῦ (ὁ) :<br />[[sifflement]].<br />'''Étymologie:''' [[σίζω]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Revision as of 14:40, 8 January 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: σιγμός Medium diacritics: σιγμός Low diacritics: σιγμός Capitals: ΣΙΓΜΟΣ
Transliteration A: sigmós Transliteration B: sigmos Transliteration C: sigmos Beta Code: sigmo/s

English (LSJ)

ὁ, (σίζω) hissing, as of tortoises, Arist.HA536a7; as a signal, Plu.2.593b; in Magic, Plot.2.9.14; in Gramm., of sibilants, D.T.631.18, Phld.Po.Herc.994.33, S.E.M.1.102.

German (Pape)

[Seite 878] ὁ, das Zischen, Arist. H. A. 4, 9; der Zischlaut, S. Emp. adv. gramm. 102; auch σισμός, Sp.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
sifflement.
Étymologie: σίζω.

Russian (Dvoretsky)

σιγμός:
1 свист (sc. τῶν χελωνῶν Arst.);
2 свистящее звучание (sc. τοῦ σίγμα Sext.).

Greek (Liddell-Scott)

σιγμός: ὁ, (σίζω) τὸ σίζειν, σύριγμα, ἢ συριστικὸς ἦχος, οἷος ὁ τῶν χελωνῶν,· Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 9, 9· ὡς σημεῖον, Πλούτ. 2. 593Β· παρὰ τοῖς γραμματ., ἐπὶ συριστικῶν γραμμάτων, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 1. 102.

Greek Monolingual

ο, ΝΑ σίζω
η ενέργεια και το αποτέλεσμα του σίζω, συριστικός ήχος, συριγμός («ἀφίησι... τὰ μὲν συριγμόν,... τὰ δὲ σιγμὸν μικρόν, ὥσπερ αἱ χελῶναι», Αριστοτ.).