χρεώστης: Difference between revisions
οὐ σύ με λοιδορεῖς, ἀλλ᾿ ὁ τόπος → it is not thou who mockest me, but the roof on which thou art standing (Aesop)
(CSV import) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />débiteur.<br />'''Étymologie:''' [[χρέος]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />[[débiteur]].<br />'''Étymologie:''' [[χρέος]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Revision as of 15:15, 8 January 2023
English (LSJ)
ου, ὁ, debtor, Ph.1.634, al., J.AJ3.12.3, Plu.2.101c, SIG833.9 (Epist.Hadriani), Luc.Abd.15, CIG2817.14 (Aphrodisias).
German (Pape)
[Seite 1372] ὁ, der Schuldner, Luc. abdic. 15 u. Plut.; nach Schol, Ar. Nubb. 241 att. für χρεωφειλέτης.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
débiteur.
Étymologie: χρέος.
Russian (Dvoretsky)
χρεώστης: ου ὁ должник Plut., Luc.
Greek (Liddell-Scott)
χρεώστης: -ου, ὁ, ὡς καὶ νῦν, χρεωφειλέτης, ὀφείλων χρέη, Πλούτ. 2. 101C, Λουκ. Ἀποκηρυττ. 15, Συλλ. Ἐπιγρ. 2817. 14.
Greek Monolingual
ο, ΝΑ, θηλ. χρεώστρια Α
πρόσωπο που έχει χρηματική κυρίως οφειλή, χρεωφειλέτης, οφειλέτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρέος / χρέως + κατάλ. -της].
Greek Monotonic
χρεώστης: -ου, ὁ (χρέος), οφειλέτης, σε Λουκ.
Middle Liddell
χρεώστης, ου, ὁ, χρέος
a debtor, Luc.
Mantoulidis Etymological
Ἀπό τό χρεώς ἀντί χρέος τοῦ χράομαι– χρῶμαι, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.