χρεωφειλέτης

English (LSJ)

χρεωφειλέτου, ὁ, debtor, Aen.Tact.5.2, D.S.32.26, Ev.Luc.7.41: c. gen. pers., ib.16.5, Cic.Att.7.8.5: c. gen. rei, Plu.Caes.5: metaph., opp. εὐεργέτης, Id.Galb.8. (Spelt χρεοφιλέτης in SIG742.53 (Ephes., i B. C.), cf. LXX Jb.31.37.)

German (Pape)

[Seite 1372] ὁ, der Schuldner, der Verschuldete, Schol. Ar. Nubb. 241; s. Lob. Phryn. 691.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
débiteur.
Étymologie: χρέος, ὀφείλω.

Russian (Dvoretsky)

χρεωφειλέτης: ου ὁ должник (χιλίων καὶ τριακοσίων ταλάντων Plut.; δύο χρεωφειλέται ἦσαν δανειστῇ τινι NT).

Greek (Liddell-Scott)

χρεωφειλέτης: -ου, ὁ, χρεώστης, ὀφείλων χρέη, Εὐαγγ. κατὰ Λουκ. ζ΄, 41· μετὰ γεν. προσ., αὐτόθι ις΄, 5, Κικ. πρὸς Ἀττικ. 7. 8· μετὰ γεν. πράγμ., Πλουτ. Καῖσ. 5· μεταφ., ἀντίθετον τῷ εὐεργέτης ὁ αὐτ. ἐν Γάλβ. 8· ― ἐν τοῖς Ἀντιγράφοις ἐνίοτε χρεοφ-, ἴδε Λοβέκ. εἰς Φρύν. 691.

English (Strong)

from a derivative of χράω and ὀφειλέτης; a loan-ower, i.e. indebted person: debtor.

English (Thayer)

(L T Tr WH χρεοφειλέτης; cf. Lob. ad Phryn., p. 691; Winer's Grammar, § 5,1d. 13; (WH s Appendix, p. 152{b}; Tdf. Proleg., p. 89; T (?; see as above) WH χρεωφιλετης, cf. WH's Appendix, p. 154{b} (see Iota))), χρεωφειλετου, ὁ (χρέος or χρέως, a loan, a debt, and ὀφειλέτης, which see), a debtor: Aesop fab. 289 (edited by Coray, 11th Halm edition); several times in Plutarch; (also in Diodorus, Dionysius Halicarnassus; see Sophocles' Lexicon, under the word).)

Greek Monolingual

και χρεοφειλέτης, ο, ΝΑ
πρόσωπο που έχει χρηματικές οφειλές, χρεώστης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρέος/ χρεῖος + ὀφειλέτης. Το -ω- του τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως].

Greek Monotonic

χρεωφειλέτης: -ου, ὁ (ὀφείλω), οφειλέτης, χρεωμένος, σε Καινή Διαθήκη, Πλούτ.

Middle Liddell

χρε-ωφειλέτης, ου, ὁ, ὀφείλω
a debtor, one in debt, NTest., Plut.

Chinese

原文音譯：crewfeilšthj 赫雷-哦費累帖士
詞類次數：名詞（2）
原文字根：用-欠（者）
字義溯源：債務人，欠債的；由（κίχρημι / χράω）*=借）與（ὀφειλέτης）=欠債者）組成，而 （ὀφειλέτης）出自（ὀφείλω）*=欠債）。參讀 （ἁμαρτωλός）同義字
出現次數：總共（2）；路（2）
譯字彙編：
1） 欠⋯債的（1） 路16:5；
2） 欠債的（1） 路7:41

Translations

debtor

Arabic: ⁧مَدِين⁩; Egyptian Arabic: ⁧مديون⁩; Armenian: պարտապան; Asturian: deudor, deudora; Belarusian: даўжні́к, даўжні́ца; Bulgarian: длъжник, длъжница, длъжничка; Catalan: deutor, deutora; Chinese Mandarin: 債務人／债务人, 欠債人／欠债人, 借方; Czech: dlužník, dlužnice; Dalmatian: debituar; Danish: debitor, skyldner; Dutch: debiteur, debitrice, schuldenaar; Esperanto: ŝuldanto; Estonian: võlglane, võlgnik; Finnish: velallinen, luotonottaja, luotonsaaja; French: débiteur, débitrice; Georgian: მევალე; German: Schuldner, Schuldnerin; Gothic: 𐍃𐌺𐌿𐌻𐌰; Greek: οφειλέτης, οφειλέτρια; Ancient Greek: ὀφειλέτης, ὀφειλέτις, ὀφλητής, ὑπόχρεως, χρεοφειλέτης, χρεώστης, χρεωφειλέτης, χρήστης; Hebrew: ⁧חייב / חַיָּב⁩, ⁧חייבת \ חַיֶּבֶת⁩; Hungarian: adós; Icelandic: skuldari, skuldunautur; Italian: debitore, debitrice; Japanese: 債務者, 借方; Korean: 채무자(債務者); Kurdish Central Kurdish: ⁧قەرزار⁩; Latin: debitor, debitrix; Latvian: parādnieks, parādniece; Lithuanian: skolininkas; Macedonian: должник, должничка; Maori: kaiwhakatārewa, tangata noho nama, kaitangonama; Norman: detteur; Norwegian Bokmål: debitor, skyldner; Nynorsk: debitor, skuldnar, skyldnar; Old Church Slavonic Cyrillic: длъжьникъ; Old English: *sċola; Plautdietsch: Schildna; Polish: dłużnik, dłużniczka; Portuguese: devedor, devedora; Romanian: debitor, debitoare; Russian: должник, должница, дебитор; Serbo-Croatian Cyrillic: ду̀жнӣк, ду̀жница; Roman: dùžnīk, dùžnica; Slovak: dlžník, dlžníčka; Slovene: dolžnik, dolžnica; Spanish: deudor, deudora; Swahili: mdeni; Swedish: gäldenär; Thai: ลูกหนี้; Ukrainian: боржник, боржниця; Vietnamese: chủ nợ