διηχής: Difference between revisions
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη → The first and best victory is to conquer self.
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
|||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br />qui retentit, qui résonne.<br />'''Étymologie:''' [[διηχέω]]. | |btext=ής, ές :<br />[[qui retentit]], [[qui résonne]].<br />'''Étymologie:''' [[διηχέω]]. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 18:07, 8 January 2023
English (LSJ)
ές, A conducting sound, Ar.Did.Epit.17, Plu.2.721e, Phlp.in de An.353.12, al. II loud, βρονταί Lyd.Ost.22 (Sup.).
Spanish (DGE)
-ές
1 que deja pasar el sonido, conductor del sonido ἡ ... φωνὴ πληγὴ σώματος διηχοῦς Plu.2.721e, cf. Ar.Did.17, Phlp.in de An.353.12, Simp.in de An.139.26
•subst. τὸ δ. transmisión del sonido Prisc.Lyd.16.1.
2 sonoro, estentóreo βρονταί Lyd.Ost.22.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui retentit, qui résonne.
Étymologie: διηχέω.
German (Pape)
ές, durchtönen lassend, den Schall fortpflanzend, Plut. Symp. 8.3.3.
Russian (Dvoretsky)
διηχής: пропускающий звук или звучащий (σῶμα Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
διηχής: -ές, ὁ διαβιβάζων τὸν ἦχον, Πλούτ. 2. 721Ε.
Greek Monolingual
διηχής, -ές (Α)
1. αυτός που μεταδίδει ή διαβιβάζει τον ήχο
2. ο πολύ ηχηρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δι (ά) + -ηχής < ήχος (πρβλ. πολυηχής, υψηχής)].
