ἐπιπειθής: Difference between revisions
From LSJ
Στερρῶς φέρειν χρὴ συμφορὰς τὸν εὐγενῆ → Tolerare casus nobilem animose decet → Ertragen muss der Edle Unglück unbeugsam
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
|||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br />qui se laisse persuader, obéissant à, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπιπείθομαι]]. | |btext=ής, ές :<br />[[qui se laisse persuader]], [[obéissant à]], [[τινι]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπιπείθομαι]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 19:50, 8 January 2023
English (LSJ)
ές, obedient, λόγῳ Arist.EN1098a4; τινί Hierocl. in CA24p.473M.
German (Pape)
[Seite 968] ές, gehorchend, Arist. Eth. 1, 7, 13; Timon. Phlias. 11.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui se laisse persuader, obéissant à, τινι.
Étymologie: ἐπιπείθομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιπειθής: повинующийся, послушный (λόγῳ Arst.; θηρίον Theocr. - v.l. ἐπιμηθής).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιπειθής: -ές, ὑποκείμενος, τὸ μὲν ὡς ἐπιπειθὲς λόγῳ, τὸ δέ, κτλ., Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 1. 7, 13, Τίμων 1.
Greek Monolingual
ἐπιπειθής, -ές (Α) επιπείθομαι
ευπειθής, υπάκουος.
επίρρ...
ἐπιπειθῶς
ευπειθώς.
