κακομήτης: Difference between revisions
From LSJ
Τίμα τὸ γῆρας, οὐ γὰρ ἔρχεται μόνον → Metue senectam: quippe comitata advenit → Das Alter achte, denn alleine kommt es nicht
(6_19) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kakomitis | |Transliteration C=kakomitis | ||
|Beta Code=kakomh/ths | |Beta Code=kakomh/ths | ||
|Definition= | |Definition=κακομήτου, ὁ, = [[κακομηδής]] ([[contriving ill]], [[deceitful]]), pl. κακομῆται Orph. ''Fr.'' 119. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1301.png Seite 1301]] ὁ, dasselbe, Eur. Or. 1403. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1301.png Seite 1301]] ὁ, dasselbe, Eur. Or. 1403. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κᾰκομήτης:''' Eur. = [[κακομηδής]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κακομήτης''': -ου, ὁ, = τῷ προηγ., Εὐρ. Ὀρ. 1403, Ὀρφ. Ἀποσπ. 8. 47 (50), «[[κακόβουλος]]» Ἡσύχ. | |lstext='''κακομήτης''': -ου, ὁ, = τῷ προηγ., Εὐρ. Ὀρ. 1403, Ὀρφ. Ἀποσπ. 8. 47 (50), «[[κακόβουλος]]» Ἡσύχ. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κακομήτης]], ὁ (Α)<br />[[κακομηδής]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>κακ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>μητης</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μῆτις]] «[[ευφυΐα]], [[πανουργία]], [[τέχνασμα]]), [[πρβλ]]. [[αγκυλομήτης]], [[αιμυλομήτης]]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κᾰκομήτης:''' -ου, ὁ, = το προηγ., σε Ευρ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=κᾰκο-μήτης, ου, = κᾰκομηδής, Eur.] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:21, 25 August 2023
English (LSJ)
κακομήτου, ὁ, = κακομηδής (contriving ill, deceitful), pl. κακομῆται Orph. Fr. 119.
German (Pape)
[Seite 1301] ὁ, dasselbe, Eur. Or. 1403.
Russian (Dvoretsky)
κᾰκομήτης: Eur. = κακομηδής.
Greek (Liddell-Scott)
κακομήτης: -ου, ὁ, = τῷ προηγ., Εὐρ. Ὀρ. 1403, Ὀρφ. Ἀποσπ. 8. 47 (50), «κακόβουλος» Ἡσύχ.
Greek Monolingual
κακομήτης, ὁ (Α)
κακομηδής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)- + -μητης (< μῆτις «ευφυΐα, πανουργία, τέχνασμα), πρβλ. αγκυλομήτης, αιμυλομήτης].
Greek Monotonic
κᾰκομήτης: -ου, ὁ, = το προηγ., σε Ευρ.
Middle Liddell
κᾰκο-μήτης, ου, = κᾰκομηδής, Eur.]
