εὐρυκόωσα: Difference between revisions

From LSJ

ξένῳ δὲ σιγᾶν κρεῖττον ἢ κεκραγέναι → it's better for a stranger to keep silence than to shout (Menander)

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(btext.*?)’([a-zA-ZÀ-ÿŒ'œ ]+)" to "$1'$2")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=evrykoosa
|Transliteration C=evrykoosa
|Beta Code=eu)ruko/wsa
|Beta Code=eu)ruko/wsa
|Definition=([[κοάω]], <span class="sense"><span class="bld">A</span> = [[κοέω]]) [[epithet]] of night, variously expld. by Hsch. (-[[κόωσα]] perhaps = -[[μέδουσα]]). </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> of the sea-god dess Ceto, <span class="bibl">Euph.112</span>.</span>
|Definition=([[κοάω]],<br><span class="bld">A</span> = [[κοέω]]) [[epithet]] of night, variously expld. by [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] (-[[κόωσα]] perhaps = -[[μέδουσα]]).<br><span class="bld">2</span> of the sea-god dess Ceto, Euph.112.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 10:49, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐρῠκόωσα Medium diacritics: εὐρυκόωσα Low diacritics: ευρυκόωσα Capitals: ΕΥΡΥΚΟΩΣΑ
Transliteration A: eurykóōsa Transliteration B: eurykoōsa Transliteration C: evrykoosa Beta Code: eu)ruko/wsa

English (LSJ)

(κοάω,
A = κοέω) epithet of night, variously expld. by Hsch. (-κόωσα perhaps = -μέδουσα).
2 of the sea-god dess Ceto, Euph.112.

German (Pape)

[Seite 1095] ἡ, Beiwort der Nacht, VLL., verschieden erkl., πολλὰ κοιλώματα ἔχουσα od. μεγάλη, vielleicht = wo man jeden Laut weit hören kann, κοέω = ἀκούω. Auch Keto heißt so, die weitrauschende Meergöttinn, Euphor. frg. 85.

French (Bailly abrégé)

[ῠ] ης (ἡ),
qu'on entend au loin, sonore, retentissant, ép. de Kêto, déesse de la mer, EUPH. fr. 87.

Greek (Liddell-Scott)

εὐρυκόωσα: (κοάω = κοέω) ἐπίθετον τῆς νυκτός, καθ’ ἣν ἀκούει τις εἰς μακρὰν ἀπόστασιν ἕνεκα τῆς ἠρεμίας. - Καθ’ Ἡσύχ.: «εὐρυκόωσα· εὐρυνόμος. ἢ πολυάστερος νύξ. ἢ μεγάλη. ἢ πολλὰ κοιλώματα ἔχουσα· κόους γὰρ οἱ ἀρχαῖοι τὰ κοιλώματα ἔλεγον». 2)ἐπὶ τῆς θεᾶς Κητοῦς μακρόθεν ἀκουστῆς, «εὐρυκόωσα· ἡ μέγα χάσμα ἔχουσα... ἡ μεγάλη καὶ πλατεῖα· κόον γὰρ λέγουσι τὸ μέγα οἱ Λάκωνες. Εὐφορίων «ὅσους εὐρυκόωσα Τυφάονι κύσσατο Κητὼ» Ἐτυμ. Μ. 396. 28.

Greek Monolingual

εὐρυκόωσα, ἡ (Α)
1. επίθ. της νύκτας κατά την οποία μπορεί κάποιος να ακούει σε μακρινή απόσταση λόγω της ηρεμίας
2. επίθ. της θαλάσσιας θεάς Κητούς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευρυ- + κοώ «ακούω, αντιλαμβάνομαι»].