ἰσόγαιος: Difference between revisions
Κακὸν μέγιστον ἐν βροτοῖς ἀπληστία → Malumm est hominibus maximum immoderatio → Das größte Übel ist bei Menschen Völlerei
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=isogaios | |Transliteration C=isogaios | ||
|Beta Code=i)so/gaios | |Beta Code=i)so/gaios | ||
|Definition= | |Definition=ἰσόγαιον, [[of equal height in relation to the land]], θάλασσαι Luc. ''Ner.''5: Att. [[ἰσογέως]], [[even with the ground]], τέμνειν ἰσόγεων [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[De Causis Plantarum|CP]]'' 3.7.3:—written ἰσογείως, ''IG''22.1665 (iv B.C.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui est au niveau de la terre.<br />'''Étymologie:''' [[ἴσος]], [[γαῖα]]. | |btext=ος, ον :<br />[[qui est au niveau de la terre]].<br />'''Étymologie:''' [[ἴσος]], [[γαῖα]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἰσόγαιος:''' [[находящийся вровень с землей]] ([[θάλασσα]] Luc.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἰσόγαιος:''' -ον ([[γαῖα]]), [[ίσος]] με τη γη, σε Λουκ. | |lsmtext='''ἰσόγαιος:''' -ον ([[γαῖα]]), [[ίσος]] με τη γη, σε Λουκ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ἰσό-γαιος, ον [[γαῖα]]<br />like [[land]], Luc. | |mdlsjtxt=ἰσό-γαιος, ον [[γαῖα]]<br />like [[land]], Luc. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:49, 25 August 2023
English (LSJ)
ἰσόγαιον, of equal height in relation to the land, θάλασσαι Luc. Ner.5: Att. ἰσογέως, even with the ground, τέμνειν ἰσόγεων Thphr. CP 3.7.3:—written ἰσογείως, IG22.1665 (iv B.C.).
German (Pape)
[Seite 1264] dem Lande gleich, θάλασσα Luc. Ner. 5.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui est au niveau de la terre.
Étymologie: ἴσος, γαῖα.
Russian (Dvoretsky)
ἰσόγαιος: находящийся вровень с землей (θάλασσα Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
ἰσόγαιος: -ον, ἴσος μὲ τὴν γῆν, Λουκ. Νέρ. 5· Ἀττ. ἰσόγεως, τέμνειν ἰσόγεων, ἴσα μὲ τὴν γῆν, ἕως εἰς τὴν γῆν, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 3. 7, 3.
Greek Monolingual
ἰσόγαιος, -ον, Α αττ. τ. ἰσόγεως, -ων και επιγρ. ἰσόγειως, -ων (ΑΜ)
1. αυτός που βρίσκεται στην ίδια επιφάνεια με τη γη «τὰς γὰρ θαλὰσσας ἰσογαίους καὶ ἰσοπέδους οἶδα», Πλούτ.)
2. (ο αττ. τ.) ἰσόγεως
στο ίδιο ύψος με το έδαφος, ισόγειος, ισόπεδος («τέμνειν ἰσόγεων», Θεόφρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο)- + -γαιος (< γαῖα), πρβλ. μεσόγαιος, φιλόγαιος].
Greek Monotonic
ἰσόγαιος: -ον (γαῖα), ίσος με τη γη, σε Λουκ.
