μιμητέος: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "<span class="bld">A</span> [[to be" to "<span class="bld">A</span> to [[be") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=mimiteos | |Transliteration C=mimiteos | ||
|Beta Code=mimhte/os | |Beta Code=mimhte/os | ||
|Definition=α, ον, < | |Definition=α, ον,<br><span class="bld">A</span> [[to be imitated]], [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]'' 3.10.8, etc.<br><span class="bld">II</span> [[μιμητέον]], [[one must imitate]], E.''Hipp.''114, [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 396b; τινά τι [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''1.7.2. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[μιμέομαι]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μῑμητέος''': -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν πρέπει νὰ μιμηθῇ τις, Ξεν. Ἀπομν. 3. 10, 8. ΙΙ. μιμητέον, πρέπει τις νὰ μιμηθῇ, Εὐρ. Ἱππ. 114, Πλάτ. Πολ. 396Β· τινά τι Ξεν. Ἀπομν. 1. 7, 2. | |lstext='''μῑμητέος''': -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν πρέπει νὰ μιμηθῇ τις, Ξεν. Ἀπομν. 3. 10, 8. ΙΙ. μιμητέον, πρέπει τις νὰ μιμηθῇ, Εὐρ. Ἱππ. 114, Πλάτ. Πολ. 396Β· τινά τι Ξεν. Ἀπομν. 1. 7, 2. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=μῑμητέος, η, ον verb. adj. of [[μιμέομαι]]<br /><b class="num">I.</b> to be imitated, Xen.<br /><b class="num">II.</b> μιμητέον, one must [[imitate]], Eur., Xen. | |mdlsjtxt=μῑμητέος, η, ον verb. adj. of [[μιμέομαι]]<br /><b class="num">I.</b> [[to be imitated]], [[Xen]].<br /><b class="num">II.</b> μιμητέον, one must [[imitate]], Eur., Xen. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=Adj. verb. zu [[μιμέομαι]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:49, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον,
A to be imitated, X.Mem. 3.10.8, etc.
II μιμητέον, one must imitate, E.Hipp.114, Pl.R. 396b; τινά τι X.Mem.1.7.2.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de μιμέομαι.
Greek (Liddell-Scott)
μῑμητέος: -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν πρέπει νὰ μιμηθῇ τις, Ξεν. Ἀπομν. 3. 10, 8. ΙΙ. μιμητέον, πρέπει τις νὰ μιμηθῇ, Εὐρ. Ἱππ. 114, Πλάτ. Πολ. 396Β· τινά τι Ξεν. Ἀπομν. 1. 7, 2.
Greek Monotonic
μῑμητέος: -α, -ον, ρημ. επίθ. του μιμέομαι·
I. κάποιος που πρέπει να γίνει αντικείμενο μίμησης, σε Ξεν.
II. μιμητέον, κάτι που πρέπει να γίνει αντικείμενο μίμησης, σε Ευρ., Ξεν.
Middle Liddell
μῑμητέος, η, ον verb. adj. of μιμέομαι
I. to be imitated, Xen.
II. μιμητέον, one must imitate, Eur., Xen.
German (Pape)
Adj. verb. zu μιμέομαι.
