παυσίπονος: Difference between revisions
κράτιστοι δ᾽ ἂν τὴν ψυχὴν δικαίως κριθεῖεν οἱ τά τε δεινὰ καὶ ἡδέα σαφέστατα γιγνώσκοντες καὶ διὰ ταῦτα μὴ ἀποτρεπόμενοι ἐκ τῶν κινδύνων → the bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it | and they are most rightly reputed valiant who, though they perfectly apprehend both what is dangerous and what is easy, are never the more thereby diverted from adventuring
(c2) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (19 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pafsiponos | |Transliteration C=pafsiponos | ||
|Beta Code=pausi/ponos | |Beta Code=pausi/ponos | ||
|Definition= | |Definition=παυσίπονον, [[ending toil]] or [[hardship]], c. gen., E.''IT''451 (lyr.), Ar.''Ra.''1321 (lyr.); παυσιπόνῳ λάθας πόματι ''Epigr.Gr.''244.10 (Cyzic.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0538.png Seite 538]] Arbeit, Mühe, Drangsal lindernd; δουλείας [[παυσίπονος]], Eur. I. T. 451; vgl. Ar. Ran. 1321. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0538.png Seite 538]] Arbeit, Mühe, Drangsal lindernd; δουλείας [[παυσίπονος]], Eur. I. T. 451; vgl. Ar. Ran. 1321. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[qui met fin aux peines]], [[aux douleurs]].<br />'''Étymologie:''' [[παύω]], [[πόνος]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=παυσίπονος -ον [[[παύω]], [[πόνος]]] [[aan de beproeving een einde makend]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''παυσίπονος:''' (ῐ) унимающий страдания (βότρυος [[ἕλιξ]] Arph.): δουλείας π. Eur. кладущий конец мучениям рабства. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο / [[παυσίπονος]], -ον, ΝΑ<br /><b>νεοελλ.</b><br />(<b>το ουδ. πληθ. ως ουσ.</b>) <i>τα παυσίπονα</i><br />(ενν. <i>φάρμακα</i>) [[ομάδα]] φαρμάκων τα οποία μειώνουν το [[αίσθημα]] του πόνου και τών οποίων η χημική [[σύσταση]] και η [[δράση]] [[είναι]] ποικίλη<br /><b>αρχ.</b><br />αυτός που καταπαύει ή καταπραΰνει τον μόχθο, τον κάματο («βότρυος ἕλικα παυσίπονον», <b>Αριστοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Σύνθ. του τύπου [[τερψίμβροτος]] <span style="color: red;"><</span> θ. <i>παυσ</i>(<i>ι</i>)- του [[παύω]] (<b>πρβλ.</b> [[παῦσις]]) <span style="color: red;">+</span> [[πόνος]] ([[πρβλ]]. [[λυσίπονος]])]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''παυσίπονος:''' -ον, αυτός που καταπαύει, που κατευνάζει τον πόνο, με γεν., σε Ευρ. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''παυσίπονος''': -ον, ὁ καταπαύων τοὺς πόνους, μετὰ γεν., Εὐρ. Ι. Τ. 451, Ἀριστοφ. Βατρ. 1321· λάθας παυσιπόνῳ πόματι Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 244. 10. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=παυσί-πονος, ον,<br />[[ending]] [[toil]] or [[hardship]], c. gen., Eur. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:07, 25 August 2023
English (LSJ)
παυσίπονον, ending toil or hardship, c. gen., E.IT451 (lyr.), Ar.Ra.1321 (lyr.); παυσιπόνῳ λάθας πόματι Epigr.Gr.244.10 (Cyzic.).
German (Pape)
[Seite 538] Arbeit, Mühe, Drangsal lindernd; δουλείας παυσίπονος, Eur. I. T. 451; vgl. Ar. Ran. 1321.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui met fin aux peines, aux douleurs.
Étymologie: παύω, πόνος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παυσίπονος -ον [παύω, πόνος] aan de beproeving een einde makend.
Russian (Dvoretsky)
παυσίπονος: (ῐ) унимающий страдания (βότρυος ἕλιξ Arph.): δουλείας π. Eur. кладущий конец мучениям рабства.
Greek Monolingual
-η, -ο / παυσίπονος, -ον, ΝΑ
νεοελλ.
(το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα παυσίπονα
(ενν. φάρμακα) ομάδα φαρμάκων τα οποία μειώνουν το αίσθημα του πόνου και τών οποίων η χημική σύσταση και η δράση είναι ποικίλη
αρχ.
αυτός που καταπαύει ή καταπραΰνει τον μόχθο, τον κάματο («βότρυος ἕλικα παυσίπονον», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. του τύπου τερψίμβροτος < θ. παυσ(ι)- του παύω (πρβλ. παῦσις) + πόνος (πρβλ. λυσίπονος)].
Greek Monotonic
παυσίπονος: -ον, αυτός που καταπαύει, που κατευνάζει τον πόνο, με γεν., σε Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
παυσίπονος: -ον, ὁ καταπαύων τοὺς πόνους, μετὰ γεν., Εὐρ. Ι. Τ. 451, Ἀριστοφ. Βατρ. 1321· λάθας παυσιπόνῳ πόματι Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 244. 10.
