ζηλωτικός: Difference between revisions
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
(CSV import) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (19 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=zilotikos | |Transliteration C=zilotikos | ||
|Beta Code=zhlwtiko/s | |Beta Code=zhlwtiko/s | ||
|Definition=ή, | |Definition=ζηλωτική, ζηλωτικόν, [[emulous]], Arist.''Rh.''1388a36, Ptol.''Tetr.''167; περί τι Arist.''Rh.''1388b9; λόγος Ph.1.135. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1139.png Seite 1139]] eifrig, nacheifernd, τινός, Arist. rhet. 2, 11; Phil. u. a. Sp. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />[[capable d'ardeur]], [[de zèle]], [[d'émulation]].<br />'''Étymologie:''' [[ζηλωτός]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=ζηλωτικός -η -ον [ζηλωτής] [[wedijver voelend]], [[ambitieus]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ζηλωτικός:''' [[ревностный]], [[полный рвения]], [[страстно стремящийся]] (περί τι Arst.). | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ζηλωτικός]], -ή, -όν (AM) [[ζηλωτής]]<br /><b>μσν.</b><br />[[αξιοζήλευτος]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> ο [[γεμάτος]] ζήλο, ο [[ζηλωτής]]<br /><b>2.</b> [[ζηλότυπος]], [[ζηλόφθονος]]<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ ζηλωτικόν</i><br />ο [[ζήλος]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ζηλωτικός:''' -ή, -όν, αυτός που είναι [[γεμάτος]] ζήλο ή ενθουσιασμό για [[κάτι]], σε Αριστ. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ζηλωτικός''': -ή, -όν, [[πλήρης]] ζήλου, Ἀριστ. Ρητ. 2. 11, 1· [[περί]] τι [[αὐτόθι]] 3. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ζηλωτικός]], ή, όν<br />[[emulous]], Arist. [from [[ζηλωτός]] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:18, 25 August 2023
English (LSJ)
ζηλωτική, ζηλωτικόν, emulous, Arist.Rh.1388a36, Ptol.Tetr.167; περί τι Arist.Rh.1388b9; λόγος Ph.1.135.
German (Pape)
[Seite 1139] eifrig, nacheifernd, τινός, Arist. rhet. 2, 11; Phil. u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
capable d'ardeur, de zèle, d'émulation.
Étymologie: ζηλωτός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ζηλωτικός -η -ον [ζηλωτής] wedijver voelend, ambitieus.
Russian (Dvoretsky)
ζηλωτικός: ревностный, полный рвения, страстно стремящийся (περί τι Arst.).
Greek Monolingual
ζηλωτικός, -ή, -όν (AM) ζηλωτής
μσν.
αξιοζήλευτος
αρχ.
1. ο γεμάτος ζήλο, ο ζηλωτής
2. ζηλότυπος, ζηλόφθονος
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ ζηλωτικόν
ο ζήλος.
Greek Monotonic
ζηλωτικός: -ή, -όν, αυτός που είναι γεμάτος ζήλο ή ενθουσιασμό για κάτι, σε Αριστ.
Greek (Liddell-Scott)
ζηλωτικός: -ή, -όν, πλήρης ζήλου, Ἀριστ. Ρητ. 2. 11, 1· περί τι αὐτόθι 3.
