νηκουστέω: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=nikousteo | |Transliteration C=nikousteo | ||
|Beta Code=nhkouste/w | |Beta Code=nhkouste/w | ||
|Definition=(νη-, ἀκούω) [[give no heed to]], [[disobey]], c. gen., οὐδ' Ἐνοσίχθων νηκούστησε θεᾶς | |Definition=([[νη-]], [[ἀκούω]]) [[give no heed to]], [[disobey]], c. gen., οὐδ' Ἐνοσίχθων νηκούστησε θεᾶς Il.20.14. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
Revision as of 11:25, 25 August 2023
English (LSJ)
(νη-, ἀκούω) give no heed to, disobey, c. gen., οὐδ' Ἐνοσίχθων νηκούστησε θεᾶς Il.20.14.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
ao. 3ᵉ sg. poét. νηκούστησε;
ne pas écouter, désobéir à, gén..
Étymologie: νήκουστος.
German (Pape)
(νη-, ἀκούω), nicht hören, ungehorsam sein, νηκούστησε θεᾶς, Il. 20.14.
Russian (Dvoretsky)
νηκουστέω: не слушать(ся): οὐ νηκουστῆσαί τινος Hom. внять чьей-л. просьбе.
Greek (Liddell-Scott)
νηκουστέω: (νη-, ἀκούω) δὲν ἀκούω, δὲν προσέχω, παρακούω, μετὰ γενικ., οὐδ’ Ἐνοσίχθων νηκούστησε θεᾶς Ἰλ. Υ. 14.
English (Autenrieth)
(ἀκούω), aor. νηκούστησα: fail to hearken, disobey, w. gen., Il. 20.14†.
Greek Monotonic
νηκουστέω: (νη-, ἀκούω, ἀκουστός), δεν ακούω, δεν δίνω προσοχή, δείχνω ανυπακοή σε κάποιον, παρακούω· με γεν., σε Ομήρ. Ιλ.
Middle Liddell
νη-κουστέω, [νη-, ἀκούω
not to hear, to give no heed to, disobey one, c. gen., Il.
