γοητής: Difference between revisions

From LSJ

οὖρος ὀφθαλμῶν ἐμῶν αὐτῇ γένοιτ' ἄπωθεν ἑρπούσῃ → let a fair wind be with her as she goes from my sight, let her go as quick as may be

Source
(6_19)
m (LSJ1 replacement)
 
(15 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=goitis
|Transliteration C=goitis
|Beta Code=gohth/s
|Beta Code=gohth/s
|Definition=οῦ, ὁ, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">wailer</b>, γοητῶν νόμον <span class="bibl">A.<span class="title">Ch.</span> 822</span> codd. (γοατάν Herm.), cf. <span class="bibl">Tim.<span class="title">Pers.</span>112</span>.</span>
|Definition=γοητοῦ, ὁ, [[wailer]], γοητῶν νόμον A.''Ch.'' 822 codd. (γοατάν Herm.), cf. Tim.''Pers.''112.
}}
{{DGE
|dgtxt=-οῦ, ὁ<br />[[el que lanza gemidos]] γοηταὶ θρηνώδει κατείχοντ' ὀδυρμῷ Tim.15.102.
}}
{{bailly
|btext=οῦ (ὁ) :<br />[[qui gémit]], [[qui se lamente]].<br />'''Étymologie:''' [[γοάω]].
}}
{{elnl
|elnltext=[[γοητής]] -οῦ, ὁ [[γοάω]] iem. die klaagt of jammert.
}}
{{elru
|elrutext='''γοητής:''' οῦ, дор. [[γοατάς|γοᾱτάς]], ᾶ adj. m рыдающий, плачущий ([[νόμος]] Aesch.).
}}
{{grml
|mltxt=[[γοητής]], ο, δωρ. τ. [[γοατάς]], ο (Α) [[γοώ]]<br />[[θρηνώδης]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''γοητής:''' -οῦ, ὁ ([[γοάω]]), Δωρ. γοᾱτάς, <i>-ᾶ</i>, αυτός που κραυγάζει· ή με επιρρ. [[σημασία]], με κλαυθμούς και οδυρμούς, σε Αισχύλ.
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''γοητής''': -οῦ, Δωρ. γοατάς, ᾶ, ὁ, ([[γοάω]]) ὁ κραυγάζων, γοατῶν νόμον (Herm. γοατὰν ὡς ἐπίθ.) Αἰσχύλ. Χο. 822.
|lstext='''γοητής''': -οῦ, Δωρ. γοατάς, ᾶ, ὁ, ([[γοάω]]) ὁ κραυγάζων, γοατῶν νόμον (Herm. γοατὰν ὡς ἐπίθ.) Αἰσχύλ. Χο. 822.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[γοάω]]<br />a wailer; or, in adv. [[sense]], of [[lamentation]], Aesch.
}}
}}

Latest revision as of 11:34, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: γοητής Medium diacritics: γοητής Low diacritics: γοητής Capitals: ΓΟΗΤΗΣ
Transliteration A: goētḗs Transliteration B: goētēs Transliteration C: goitis Beta Code: gohth/s

English (LSJ)

γοητοῦ, ὁ, wailer, γοητῶν νόμον A.Ch. 822 codd. (γοατάν Herm.), cf. Tim.Pers.112.

Spanish (DGE)

-οῦ, ὁ
el que lanza gemidos γοηταὶ θρηνώδει κατείχοντ' ὀδυρμῷ Tim.15.102.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
qui gémit, qui se lamente.
Étymologie: γοάω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

γοητής -οῦ, ὁ γοάω iem. die klaagt of jammert.

Russian (Dvoretsky)

γοητής: οῦ, дор. γοᾱτάς, ᾶ adj. m рыдающий, плачущий (νόμος Aesch.).

Greek Monolingual

γοητής, ο, δωρ. τ. γοατάς, ο (Α) γοώ
θρηνώδης.

Greek Monotonic

γοητής: -οῦ, ὁ (γοάω), Δωρ. γοᾱτάς, -ᾶ, αυτός που κραυγάζει· ή με επιρρ. σημασία, με κλαυθμούς και οδυρμούς, σε Αισχύλ.

Greek (Liddell-Scott)

γοητής: -οῦ, Δωρ. γοατάς, ᾶ, ὁ, (γοάω) ὁ κραυγάζων, γοατῶν νόμον (Herm. γοατὰν ὡς ἐπίθ.) Αἰσχύλ. Χο. 822.

Middle Liddell

γοάω
a wailer; or, in adv. sense, of lamentation, Aesch.