αὐτόστονος: Difference between revisions
From LSJ
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
(7) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (15 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aftostonos | |Transliteration C=aftostonos | ||
|Beta Code=au)to/stonos | |Beta Code=au)to/stonos | ||
|Definition= | |Definition=αὐτόστονον, [[lamenting for oneself]], γόος A.''Th.''916 (lyr.). | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br />[[que resuena por sí mismo]], e.d. [[no por bocas mercenarias]], [[γόος]] A.<i>Th</i>.917. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[qui gémit sur soi-même]].<br />'''Étymologie:''' [[αὐτός]], [[στένω]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>bei sich [[seufzend]]</i>, Aesch. <i>Spt</i>. 899. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''αὐτόστονος:''' [[стонущий о своей участи]] Aesch. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''αὐτόστονος''': -ον, ὁ στενάζων ἤ θρηνῶν δι’ ἑαυτόν, Αἰσχύλ. Θήβ. 916. | |lstext='''αὐτόστονος''': -ον, ὁ στενάζων ἤ θρηνῶν δι’ ἑαυτόν, Αἰσχύλ. Θήβ. 916. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{grml | ||
| | |mltxt=[[αὐτόστονος]], -ον (Α)<br />αυτός που στενάζει για τα βάσανά του.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>αυτο</i>- <span style="color: red;">+</span> [[στόνος]] «[[στεναγμός]]» <span style="color: red;"><</span> [[στένω]] ([[πρβλ]]. [[αγάστονος]], [[βαρύστονος]])]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{lsm | ||
| | |lsmtext='''αὐτόστονος:''' -ον ([[στένω]]), αυτός που θρηνεί για ή προς τον εαυτό του, σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[[στένω]]<br />lamenting by or for [[oneself]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:57, 25 August 2023
English (LSJ)
αὐτόστονον, lamenting for oneself, γόος A.Th.916 (lyr.).
Spanish (DGE)
-ον
que resuena por sí mismo, e.d. no por bocas mercenarias, γόος A.Th.917.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui gémit sur soi-même.
Étymologie: αὐτός, στένω.
German (Pape)
bei sich seufzend, Aesch. Spt. 899.
Russian (Dvoretsky)
αὐτόστονος: стонущий о своей участи Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
αὐτόστονος: -ον, ὁ στενάζων ἤ θρηνῶν δι’ ἑαυτόν, Αἰσχύλ. Θήβ. 916.
Greek Monolingual
αὐτόστονος, -ον (Α)
αυτός που στενάζει για τα βάσανά του.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αυτο- + στόνος «στεναγμός» < στένω (πρβλ. αγάστονος, βαρύστονος)].
Greek Monotonic
αὐτόστονος: -ον (στένω), αυτός που θρηνεί για ή προς τον εαυτό του, σε Αισχύλ.
