ἐπιχρόνιος: Difference between revisions

From LSJ

οὕτω τι βαθὺ καὶ μυστηριῶδες ἡ σιγὴ καὶ νηφάλιον, ἡ δὲ μέθη λάλον → silence is something profound and mysterious and sober, but drunkenness chatters

Source
(b)
m (LSJ1 replacement)
 
(10 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=epichronios
|Transliteration C=epichronios
|Beta Code=e)pixro/nios
|Beta Code=e)pixro/nios
|Definition=α, ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">lasting for a time, long</b>, <span class="bibl">Cic.<span class="title">Att.</span>6.9.3</span>.</span>
|Definition=α, ον, [[lasting for a time]], [[long]], Cic.''Att.''6.9.3.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1005.png Seite 1005]] langdauernd, [[ἐποχή]], Cic. ad Att. 6, 9; Sp.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1005.png Seite 1005]] langdauernd, [[ἐποχή]], Cic. ad Att. 6, 9; Sp.
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπιχρόνιος:''' [[длительный]], [[продолжительный]], [[долгий]] (Diog. L. - [[varia lectio|v.l.]] [[ἐπιχθόνιος]]; Cic.).
}}
{{ls
|lstext='''ἐπιχρόνιος''': -ον, διαρκῶν ἐπὶ χρόνον, [[μακρός]], [[μακροχρόνιος]], Ἡράκλειτ. παρὰ Διογ. Λ. 9. 14 ([[ἔνθα]] ὁ κῶδ. ἐπιχθόνιοι): - θηλ. ἐπιχρονία Κικ. πρὸς Ἀττ. 6. 9, 3.
}}
{{grml
|mltxt=[[ἐπιχρόνιος]], -ον (Α)<br />αυτός που διαιρκεί αρκετό χρόνο.
}}
}}

Latest revision as of 12:05, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐπιχρόνιος Medium diacritics: ἐπιχρόνιος Low diacritics: επιχρόνιος Capitals: ΕΠΙΧΡΟΝΙΟΣ
Transliteration A: epichrónios Transliteration B: epichronios Transliteration C: epichronios Beta Code: e)pixro/nios

English (LSJ)

α, ον, lasting for a time, long, Cic.Att.6.9.3.

German (Pape)

[Seite 1005] langdauernd, ἐποχή, Cic. ad Att. 6, 9; Sp.

Russian (Dvoretsky)

ἐπιχρόνιος: длительный, продолжительный, долгий (Diog. L. - v.l. ἐπιχθόνιος; Cic.).

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιχρόνιος: -ον, διαρκῶν ἐπὶ χρόνον, μακρός, μακροχρόνιος, Ἡράκλειτ. παρὰ Διογ. Λ. 9. 14 (ἔνθα ὁ κῶδ. ἐπιχθόνιοι): - θηλ. ἐπιχρονία Κικ. πρὸς Ἀττ. 6. 9, 3.

Greek Monolingual

ἐπιχρόνιος, -ον (Α)
αυτός που διαιρκεί αρκετό χρόνο.