ὑληκοίτης: Difference between revisions
From LSJ
(c1) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ylikoitis | |Transliteration C=ylikoitis | ||
|Beta Code=u(lhkoi/ths | |Beta Code=u(lhkoi/ths | ||
|Definition=[ῡ], ου, ὁ, | |Definition=[ῡ], ου, ὁ, [[one who lodges in the wood]], Hes.''Op.''529. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1177.png Seite 1177]] ὁ, der Waldlagerer, Waldbewohner, Hes. O. 531. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1177.png Seite 1177]] ὁ, der Waldlagerer, Waldbewohner, Hes. O. 531. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />[[qui habite dans les bois]].<br />'''Étymologie:''' [[ὕλη]], [[κοίτη]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑληκοίτης:''' ου (ῡ) ὁ [[обитатель леса]] Hes. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ὑληκοίτης''': -ου, ὁ, ὁ ἐν λόχμαις κοιταζόμενος, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 527. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ὁ, Α<br />αυτός που κατοικεί στο [[δάσος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ὕλη</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>κοίτης</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κοίτη]]), [[πρβλ]]. [[ἀνεμοκοίτης]]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὑληκοίτης:''' -ου, ὁ, αυτός που στεγάζεται στα δάση, στις λόχμες, σε Ησίοδ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=ὑλη-κοίτης, ου, ὁ,<br />one who lodges in the [[wood]], Hes. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:05, 25 August 2023
English (LSJ)
[ῡ], ου, ὁ, one who lodges in the wood, Hes.Op.529.
German (Pape)
[Seite 1177] ὁ, der Waldlagerer, Waldbewohner, Hes. O. 531.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui habite dans les bois.
Étymologie: ὕλη, κοίτη.
Russian (Dvoretsky)
ὑληκοίτης: ου (ῡ) ὁ обитатель леса Hes.
Greek (Liddell-Scott)
ὑληκοίτης: -ου, ὁ, ὁ ἐν λόχμαις κοιταζόμενος, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 527.
Greek Monolingual
ὁ, Α
αυτός που κατοικεί στο δάσος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕλη + -κοίτης (< κοίτη), πρβλ. ἀνεμοκοίτης].
Greek Monotonic
ὑληκοίτης: -ου, ὁ, αυτός που στεγάζεται στα δάση, στις λόχμες, σε Ησίοδ.
Middle Liddell
ὑλη-κοίτης, ου, ὁ,
one who lodges in the wood, Hes.
