εὐφόρητος: Difference between revisions
Χρὴ τῶν ἀγαθῶν διακναιομένων πενθεῖν ὅστις χρηστὸς ἀπ' ἀρχῆς νενόμισται → When a good man is hurt, all who would be called good must suffer with him
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efforitos | |Transliteration C=efforitos | ||
|Beta Code=eu)fo/rhtos | |Beta Code=eu)fo/rhtos | ||
|Definition= | |Definition=εὐφόρητον, [[endurable]], τινι A.''Ch.''353 (lyr.). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[facile à supporter]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[φορέω]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>gut, [[leicht]] zu [[tragen]]</i>, Aesch. <i>Ch</i>. 348. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐφόρητος:''' легко выносимый, т. е. в котором можно утешиться ([[τάφος]] Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐφόρητος''': -ον, εὐκόλως φερόμενος. ὑποφερτός, τινι Αἰσχύλ. Χο. 353, Κύριλλ. Ἀλ. τ. 1. σ. 388Β, Θεόδ. Στουδ. σ. 182Β. | |lstext='''εὐφόρητος''': -ον, εὐκόλως φερόμενος. ὑποφερτός, τινι Αἰσχύλ. Χο. 353, Κύριλλ. Ἀλ. τ. 1. σ. 388Β, Θεόδ. Στουδ. σ. 182Β. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 21: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''εὐφόρητος:''' -ον, αυτός που υποφέρεται εύκολα, [[υποφερτός]], [[ανεκτός]], <i>τινι</i>, σε Αισχύλ. | |lsmtext='''εὐφόρητος:''' -ον, αυτός που υποφέρεται εύκολα, [[υποφερτός]], [[ανεκτός]], <i>τινι</i>, σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=εὐ-φόρητος, ον<br />[[easily]] borne, [[endurable]], τινι Aesch. | |mdlsjtxt=εὐ-φόρητος, ον<br />[[easily]] borne, [[endurable]], τινι Aesch. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:17, 25 August 2023
English (LSJ)
εὐφόρητον, endurable, τινι A.Ch.353 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à supporter.
Étymologie: εὖ, φορέω.
German (Pape)
gut, leicht zu tragen, Aesch. Ch. 348.
Russian (Dvoretsky)
εὐφόρητος: легко выносимый, т. е. в котором можно утешиться (τάφος Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐφόρητος: -ον, εὐκόλως φερόμενος. ὑποφερτός, τινι Αἰσχύλ. Χο. 353, Κύριλλ. Ἀλ. τ. 1. σ. 388Β, Θεόδ. Στουδ. σ. 182Β.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ εὐφόρητος, -ον)
αυτός που μεταφέρεται, που βαστάζεται εύκολα, ευκολοβάσταχτος
μσν.-αρχ.
μτφ. ανεκτός, υποφερτός («τὸ τῆς δουλείας ἄχθος εὐφορητότερον», Κύριλλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + φορητός (< φέρω)].
Greek Monotonic
εὐφόρητος: -ον, αυτός που υποφέρεται εύκολα, υποφερτός, ανεκτός, τινι, σε Αισχύλ.
