συγχωρητέος: Difference between revisions
Κύριε, σῶσον τὸν δοῦλον σου κτλ. → Lord, save your slave ... (mosaic inscription from 4th cent. church in the Negev)
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sygchoriteos | |Transliteration C=sygchoriteos | ||
|Beta Code=sugxwrhte/os | |Beta Code=sugxwrhte/os | ||
|Definition=α, ον,<br><span class="bld">A</span> to [[be conceded]], Luc.''Herm.''74.<br><span class="bld">2</span> neut. [[συγχωρητέον]], [[one must concede]], Pl.''Phdr.''234e, etc.: so in plural [[συγχωρητέα]], S.''OC''1426, Pl.''Lg.'' 895a, etc. | |Definition=α, ον,<br><span class="bld">A</span> to [[be conceded]], Luc.''Herm.''74.<br><span class="bld">2</span> neut. [[συγχωρητέον]], [[one must concede]], [[Plato|Pl.]]''[[Phaedrus|Phdr.]]''234e, etc.: so in plural [[συγχωρητέα]], S.''OC''1426, Pl.''Lg.'' 895a, etc. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
Revision as of 11:50, 18 September 2023
English (LSJ)
α, ον,
A to be conceded, Luc.Herm.74.
2 neut. συγχωρητέον, one must concede, Pl.Phdr.234e, etc.: so in plural συγχωρητέα, S.OC1426, Pl.Lg. 895a, etc.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de συγχωρέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συγχωρητέος -α -ον, adj. verb. van συγχωρέω wat toegegeven moet worden; n. onpers. συγχωρητέον en plur. συγχωρητέα er moet toegegeven worden.
Greek Monotonic
συγχωρητέος: -α, -ον, ρημ. επίθ. του συγχωρῶ·
1. αυτός που πρέπει να επιτρέψει κάποιος, σε Λουκ.
2. ουδ. συγχωρητέον, αυτό που πρέπει κάποιος να επιτρέψει, να συγχωρήσει, σε Πλάτ.· ομοίως στον πληθ. συγχωρητέα, σε Σοφ.
Greek (Liddell-Scott)
συγχωρητέος: -α, -ον, ῥηματ. ἐπίθετ., ὃν πρέπει νὰ ἐπιτρέψῃ τις, εἴπερ δεκτέα καὶ εἰ συγχωρητέα Λουκ. Ἑρμότ. 74. 2) οὐδ., συγχωρητέον, δεῖ συγχωρεῖν, παραχωρεῖν, Πλάτ. Φαῖδρ. 234Ε κτλ.· οὕτως ἐν τῷ πληθ. συγχωρητέα, Σοφ. Ο. Κ. 1426, Πλάτ. Νόμ. 895Α, κτλ.
Middle Liddell
συγχωρητέος, η, ον, verb. adj. of συγχωρέω
1. to be conceded, Luc.
2. neut., συγχωρητέον one must concede, Plat.: so in plural συγχωρητέα, Soph.
