ἀκαλαρρείτης: Difference between revisions
Ἤθη πονηρὰ τὴν φύσιν διαστρέφει → Bonae indolis venena sunt mores mali → Verdorbne Sitten sind verderblich der Natur
(Autenrieth) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(mltxt.*?)ῑ(.*?\n\}\})" to "$1ῖ$2") |
||
| (22 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=akalarreitis | |Transliteration C=akalarreitis | ||
|Beta Code=a)kalarrei/ths | |Beta Code=a)kalarrei/ths | ||
|Definition= | |Definition=ἀκαλαρρείτου, ὁ, ([[ἀκαλός]], [[ῥέω]]) [[soft-flowing]], [[epithet]] of [[Ocean]], Il.7.422, Od.19.434. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(ἀκᾰλαρρείτης) -ου<br /><b class="num">• Morfología:</b> [gen. ἀκαλαρρείταο <i>Il</i>.7.422, <i>Od</i>.19.434]<br />[[que discurre suavemente]] de Océano <i>Il</i>.l.c., <i>Od</i>.l.c., Diph.125.5, del río Saranges, Orph.<i>A</i>.1052. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0067.png Seite 67]] sanft fließend, [[ἀκαλός]] u. ῥέω, Hom. zweimal, Iliad. 7, 422 Od. 19, 434 [[ἠέλιος]] μὲν [[ἔπειτα]] νέον προσέβαλλεν ἀρούρας (,) ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο (οὐρανὸν εἰσανιών); – Orph. Arg. 1055 [[ἀκαλαρρείτης]] τε Σαράγγης. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0067.png Seite 67]] sanft fließend, [[ἀκαλός]] u. ῥέω, Hom. zweimal, Iliad. 7, 422 Od. 19, 434 [[ἠέλιος]] μὲν [[ἔπειτα]] νέον προσέβαλλεν ἀρούρας (,) ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο (οὐρανὸν εἰσανιών); – Orph. Arg. 1055 [[ἀκαλαρρείτης]] τε Σαράγγης. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=αο;<br /><i>adj.</i><br />[[qui coule doucement]], [[silencieusement]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀκαλός]], [[ῥέω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀκᾰλαρρείτης:''' αο adj. m медленно (спокойно) текущий ([[Ὠκεανός]] Hom.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀκᾰλαρρείτης''': -ου, ὁ, ([[ἀκαλός]], ῥέω) = μαλακῶς, ἡσύχως ῥέων, [[ἀκύμαντος]], ἐπίθ. τοῦ Ὠκεανοῦ, Ἰλ. Η. 422, Ὀδ. Τ. 434: - ἐν Ὀρφ. Ἀργ. 1185, ἀκᾰλάρροος, ον. | |lstext='''ἀκᾰλαρρείτης''': -ου, ὁ, ([[ἀκαλός]], ῥέω) = μαλακῶς, ἡσύχως ῥέων, [[ἀκύμαντος]], ἐπίθ. τοῦ Ὠκεανοῦ, Ἰλ. Η. 422, Ὀδ. Τ. 434: - ἐν Ὀρφ. Ἀργ. 1185, ἀκᾰλάρροος, ον. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{Autenrieth | ||
| | |auten=([[ἀκαλός]]): gentlyflowing; [[epithet]] of Oceanus, Il. 7.422 and Od. 19.434. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἀκαλαρρείτης]], ο (Α)<br />αυτός που ρέει [[ήσυχα]], ο [[ακύμαντος]]<br />«ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο» (Όμ. Η 422).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀκαλὸς</i> «[[ήσυχος]], [[ήρεμος]]» ή ἀκαλὰ <b>επιρρ.</b> <span style="color: red;">+</span> -<i>ρείτης</i> <span style="color: red;"><</span> -<i>ρεFε</i>-<i>τας</i> <span style="color: red;"><</span> <i>ρέω</i><br />[[πρβλ]]. και [[ἀκαλάρροος]]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀκᾰλαρρείτης:''' -ου, ὁ ([[ἀκαλός]], [[ῥέω]]), αυτός που ρέει [[ήσυχα]], μαλακά, [[ακύμαντος]], λέγεται για τον Ωκεανό, σε Όμηρ. | |||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=See also: 2. [[ἀκή]] | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ἀκαλός]], ῥέω]<br />[[soft]]-[[flowing]], of [[Ocean]], Hom. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{FriskDe | ||
| | |ftr='''ἀκαλαρρείτης''': {akalarreítēs}<br />'''Forms''': nur im Vers ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο (Η 422, τ 434).<br />'''Etymology''': Für ἀκαλαρρεϝέτης, eine Zusammenbildung von ἀκαλά und [[ῥέω]] mittels des Suffixes -της. Im selben Sinn auch [[ἀκαλάρροος]] (Orph.). Das als Adverb fungierende Vorderglied kommt nur noch vereinzelt vor (Hes., Sapph.), daneben Glossen wie ἀκαλόν· ἥσυχον, πρᾶον, μαλακόν H.; Adv. ἀκαλῶς Eust. — Gewöhnlich wird ἀκαλά als ein neutraler Plural angesehen (Bechtel Lex., Wackernagel Unt. 87), was jedoch nicht ganz sicher ist, s. die Fälle bei Schwyzer 622: 8. Zum Vergleich melden sich [[ἀκήν]], [[ἀκέων]] (Buttmann Lexilogus 1, 11f.), ferner [[ἦκα]] (Bechtel Lex. 23). Adjektiva auf -αλο- sind selten: [[ὁμαλός]], [[ἁπαλός]] u. a. (Chantraine Formation 245; zu [[ἀταλός]] vgl. s. v.).<br />'''Page''' 1,50 | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 14:55, 6 February 2024
English (LSJ)
ἀκαλαρρείτου, ὁ, (ἀκαλός, ῥέω) soft-flowing, epithet of Ocean, Il.7.422, Od.19.434.
Spanish (DGE)
(ἀκᾰλαρρείτης) -ου
• Morfología: [gen. ἀκαλαρρείταο Il.7.422, Od.19.434]
que discurre suavemente de Océano Il.l.c., Od.l.c., Diph.125.5, del río Saranges, Orph.A.1052.
German (Pape)
[Seite 67] sanft fließend, ἀκαλός u. ῥέω, Hom. zweimal, Iliad. 7, 422 Od. 19, 434 ἠέλιος μὲν ἔπειτα νέον προσέβαλλεν ἀρούρας (,) ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο (οὐρανὸν εἰσανιών); – Orph. Arg. 1055 ἀκαλαρρείτης τε Σαράγγης.
French (Bailly abrégé)
αο;
adj.
qui coule doucement, silencieusement.
Étymologie: ἀκαλός, ῥέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀκᾰλαρρείτης: αο adj. m медленно (спокойно) текущий (Ὠκεανός Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀκᾰλαρρείτης: -ου, ὁ, (ἀκαλός, ῥέω) = μαλακῶς, ἡσύχως ῥέων, ἀκύμαντος, ἐπίθ. τοῦ Ὠκεανοῦ, Ἰλ. Η. 422, Ὀδ. Τ. 434: - ἐν Ὀρφ. Ἀργ. 1185, ἀκᾰλάρροος, ον.
English (Autenrieth)
(ἀκαλός): gentlyflowing; epithet of Oceanus, Il. 7.422 and Od. 19.434.
Greek Monolingual
ἀκαλαρρείτης, ο (Α)
αυτός που ρέει ήσυχα, ο ακύμαντος
«ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο» (Όμ. Η 422).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκαλὸς «ήσυχος, ήρεμος» ή ἀκαλὰ επιρρ. + -ρείτης < -ρεFε-τας < ρέω
πρβλ. και ἀκαλάρροος].
Greek Monotonic
ἀκᾰλαρρείτης: -ου, ὁ (ἀκαλός, ῥέω), αυτός που ρέει ήσυχα, μαλακά, ακύμαντος, λέγεται για τον Ωκεανό, σε Όμηρ.
Frisk Etymological English
See also: 2. ἀκή
Middle Liddell
ἀκαλός, ῥέω]
soft-flowing, of Ocean, Hom.
Frisk Etymology German
ἀκαλαρρείτης: {akalarreítēs}
Forms: nur im Vers ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο (Η 422, τ 434).
Etymology: Für ἀκαλαρρεϝέτης, eine Zusammenbildung von ἀκαλά und ῥέω mittels des Suffixes -της. Im selben Sinn auch ἀκαλάρροος (Orph.). Das als Adverb fungierende Vorderglied kommt nur noch vereinzelt vor (Hes., Sapph.), daneben Glossen wie ἀκαλόν· ἥσυχον, πρᾶον, μαλακόν H.; Adv. ἀκαλῶς Eust. — Gewöhnlich wird ἀκαλά als ein neutraler Plural angesehen (Bechtel Lex., Wackernagel Unt. 87), was jedoch nicht ganz sicher ist, s. die Fälle bei Schwyzer 622: 8. Zum Vergleich melden sich ἀκήν, ἀκέων (Buttmann Lexilogus 1, 11f.), ferner ἦκα (Bechtel Lex. 23). Adjektiva auf -αλο- sind selten: ὁμαλός, ἁπαλός u. a. (Chantraine Formation 245; zu ἀταλός vgl. s. v.).
Page 1,50
