ζηλοδοτήρ: Difference between revisions
From LSJ
Cicero, Tusculanarum Disputationum, I.45.109
(6_12) |
mNo edit summary |
||
(9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{LSJ2 | |||
|Full diacritics=ζηλοδοτήρ | |||
|Medium diacritics=ζηλοδοτήρ | |||
|Low diacritics=ζηλοδοτήρ | |||
|Capitals=ΖΗΛΟΔΟΤΗΡ | |||
|Transliteration A=zēlodotḗr | |||
|Transliteration B=zēlodotēr | |||
|Transliteration C=zilodotir | |||
|Beta Code=zhlodoth/r | |||
|Definition=ζηλοδοτῆρος, ὁ, [[giver of bliss]], ''AP'' 9.524.7. | |||
}} | |||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1138.png Seite 1138]] ῆρος, ὁ, heißt Dionysus, Anth. IX, 524, 7, der Leidenschaft od. edles Streben erweckt. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1138.png Seite 1138]] ῆρος, ὁ, heißt Dionysus, Anth. IX, 524, 7, der Leidenschaft od. edles Streben erweckt. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />qui procure des biens enviables (Bacchus).<br />'''Étymologie:''' [[ζῆλος]], [[δοτήρ]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ζηλοδοτήρ:''' ηρος ὁ [[внушающий рвение]], [[пробуждающий страсти]] (Διονυσος Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ζηλοδοτήρ''': -ῆρος, ὁ, [[πάροχος]] εὐδαιμονίας, μακαριότητος, κατ’ ἄλλους, ὁ ἐμβάλλων εὐγενῆ ὁρμήν, [[Διόνυσος]] Ἀνθ. Π. 9. 524, 7. | |lstext='''ζηλοδοτήρ''': -ῆρος, ὁ, [[πάροχος]] εὐδαιμονίας, μακαριότητος, κατ’ ἄλλους, ὁ ἐμβάλλων εὐγενῆ ὁρμήν, [[Διόνυσος]] Ἀνθ. Π. 9. 524, 7. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ζηλοδοτήρ]], -ῆρος, ό (Α)<br />αυτός που διεγείρει τον ζήλο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ζήλος]] (Ι) <span style="color: red;">+</span> [[δοτήρ]] (<span style="color: red;"><</span> [[δίδωμι]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ζηλοδοτήρ:''' -ῆρος, ὁ, αυτός που χαρίζει [[ευδαιμονία]], [[ευτυχία]], [[μακαριότητα]], σε Ανθ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=ζηλο-[[δοτήρ]], ῆρος,<br />[[giver]] of [[bliss]], Anth. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 12:35, 8 February 2024
English (LSJ)
ζηλοδοτῆρος, ὁ, giver of bliss, AP 9.524.7.
German (Pape)
[Seite 1138] ῆρος, ὁ, heißt Dionysus, Anth. IX, 524, 7, der Leidenschaft od. edles Streben erweckt.
French (Bailly abrégé)
ῆρος;
adj. m.
qui procure des biens enviables (Bacchus).
Étymologie: ζῆλος, δοτήρ.
Russian (Dvoretsky)
ζηλοδοτήρ: ηρος ὁ внушающий рвение, пробуждающий страсти (Διονυσος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ζηλοδοτήρ: -ῆρος, ὁ, πάροχος εὐδαιμονίας, μακαριότητος, κατ’ ἄλλους, ὁ ἐμβάλλων εὐγενῆ ὁρμήν, Διόνυσος Ἀνθ. Π. 9. 524, 7.
Greek Monolingual
ζηλοδοτήρ, -ῆρος, ό (Α)
αυτός που διεγείρει τον ζήλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ζήλος (Ι) + δοτήρ (< δίδωμι.
Greek Monotonic
ζηλοδοτήρ: -ῆρος, ὁ, αυτός που χαρίζει ευδαιμονία, ευτυχία, μακαριότητα, σε Ανθ.