γυιόω: Difference between revisions
Ἐχθροῖς ἀπιστῶν οὔποτ' ἂν πάθοις βλάβην → Minus dolebis, quo hostibus credes minus → Dem Feind misstrauend bleibst von Schaden du verschont
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(?s)Medium diacritics=(\w+)(όω)(?s)(.*)btext=(-ῶ)" to "Medium diacritics=$1$2$3btext=$1ῶ") |
||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=gyioo | |Transliteration C=gyioo | ||
|Beta Code=guio/w | |Beta Code=guio/w | ||
|Definition=(γυιός) [[lame]], γυιώσω… ὑφ' ἅρμασιν ὠκέας ἵππους | |Definition=([[γυιός]]) [[lame]], γυιώσω… ὑφ' ἅρμασιν ὠκέας ἵππους Il.8.402, cf. 416; [[wound]], Nic.''Th.''731; γυιωθείς [[lame]], Hes.''Th.''858, cf. Hp. ''Art.''52; [[weaken]], [[reduce]], Id.''Acut.''59; <b class="b3">γ. βίης</b> [[deprive]] of [[strength]], Orph.''Fr.''135. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext= | |btext=[[γυιῶ]] :<br /><i>f.</i> γυιώσω;<br />[[rendre boiteux]], [[estropier]].<br />'''Étymologie:''' [[γυιός]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=γυιόω [γυιός] act. causat., met acc. lam maken, verminken, verlammen; pass.. ἤριπε γυιωθείς hij viel verminkt neer Hes. Th. 858. med. intrans. verzwakt raken, zwakker worden:. γυιοῦται ὁ μηρός het dijbeen verzwakt Hp. Art. 52. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''γυιόω:''' [[увечить]], [[калечить]] (ἵππους Hom.): γυιωθείς Hes. тяжко пораженный, изувеченный. | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 28: | Line 31: | ||
|lsmtext='''γυιόω:''' ([[γυιός]]), μέλ. <i>-ώσω</i>, [[καθιστώ]] κάποιον χωλό, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>γυιωθείς</i>, αυτός που έγινε [[κουτσός]], [[χωλός]], σε Ησίοδ. | |lsmtext='''γυιόω:''' ([[γυιός]]), μέλ. <i>-ώσω</i>, [[καθιστώ]] κάποιον χωλό, σε Ομήρ. Ιλ.· <i>γυιωθείς</i>, αυτός που έγινε [[κουτσός]], [[χωλός]], σε Ησίοδ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''γυιόω''': ([[γυιός]]), [[κάμνω]] τινὰ χωλόν, γυιώσω· ὑφ᾿ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους Ἰλ. Θ. 402, πρβλ. 416· οὕτω, γυιωθείς, χωλὸς γενόμενος, χωλωθείς, Ἡσ. Θ. 858, πρβλ. Ἱππ. Ἄρθρ. 819· - ἐξασθενῶ, ἐλαττώνω, σμικρύνω, Ἱππ. Ὀξ. 394, κτλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[γυιός]]<br />to [[lame]], Il.; γυιωθείς [[lame]], Hes. | |mdlsjtxt=[[γυιός]]<br />to [[lame]], Il.; γυιωθείς [[lame]], Hes. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 21:45, 19 March 2024
English (LSJ)
(γυιός) lame, γυιώσω… ὑφ' ἅρμασιν ὠκέας ἵππους Il.8.402, cf. 416; wound, Nic.Th.731; γυιωθείς lame, Hes.Th.858, cf. Hp. Art.52; weaken, reduce, Id.Acut.59; γ. βίης deprive of strength, Orph.Fr.135.
Spanish (DGE)
1 dejar cojo, lisiar ὠκέας ἵππους Il.8.402, 416
•en v. med.-pas. quedar lisiado ἤριπε γυιωθείς (Tifón), Hes.Th.858, γυιοῦται ὁ μηρὸς καὶ ἡ κνήμη καὶ ὁ πούς Hp.Art.52, τὸν μὲν ... ἔδρακε γυιωθέντα Q.S.11.55.
2 herir, picar ὅντινα γυιώσῃ de una araña, Nic.Th.731.
3 debilitar los miembros (μέλι) γυιοῖ καὶ ἀκρωτήρια ψύχει Hp.Acut.59, cf. VM 9
•c. gen. ὃν γυιώσῃ τε βίης al cual prive de su vigor ref. la castración, Orph.Fr.135.3.
German (Pape)
[Seite 508] (γυιός), lähmen, Hom. zweimal, Iliad. 8, 402 γυιώσω μέν σφωιν ἳππους, 416 γυιώσειν μὲν σφῶιν ἵππους; Apollon. Lex. Homer. p. 55, 26; – γυιωθείς Hes. Th. 857; übh. schwächen, entkräften, Hippocr.; verwunden, Nic. Th. 731.
French (Bailly abrégé)
γυιῶ :
f. γυιώσω;
rendre boiteux, estropier.
Étymologie: γυιός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γυιόω [γυιός] act. causat., met acc. lam maken, verminken, verlammen; pass.. ἤριπε γυιωθείς hij viel verminkt neer Hes. Th. 858. med. intrans. verzwakt raken, zwakker worden:. γυιοῦται ὁ μηρός het dijbeen verzwakt Hp. Art. 52.
Russian (Dvoretsky)
γυιόω: увечить, калечить (ἵππους Hom.): γυιωθείς Hes. тяжко пораженный, изувеченный.
English (Autenrieth)
fut. γυιώσω: lame, Il. 8.402 and 416.
Greek Monotonic
γυιόω: (γυιός), μέλ. -ώσω, καθιστώ κάποιον χωλό, σε Ομήρ. Ιλ.· γυιωθείς, αυτός που έγινε κουτσός, χωλός, σε Ησίοδ.
Greek (Liddell-Scott)
γυιόω: (γυιός), κάμνω τινὰ χωλόν, γυιώσω· ὑφ᾿ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους Ἰλ. Θ. 402, πρβλ. 416· οὕτω, γυιωθείς, χωλὸς γενόμενος, χωλωθείς, Ἡσ. Θ. 858, πρβλ. Ἱππ. Ἄρθρ. 819· - ἐξασθενῶ, ἐλαττώνω, σμικρύνω, Ἱππ. Ὀξ. 394, κτλ.
