Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

redarguo: Difference between revisions

From LSJ

Δῶς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσωGive me a place to stand on, and I will move the Earth.

Archimedes
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")
(CSV3 import)
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
{{LaEn
|lnetxt=redarguo redarguere, redargui, - V :: refute; prove untrue
|lnetxt=redarguo redarguere, redargui, - V :: [[refute]]; [[prove untrue]]
}}
}}
{{Lewis
{{Lewis
Line 10: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=red-[[arguo]], uī, ūtum, ere, I) [[durch]] tatsächliche Beweise vom [[Gegenteil]] [[zurückweisen]], -[[widerlegen]], vom [[Gegenteil]] [[überführen]], der [[Lüge]] [[zeihen]], Lügen [[strafen]], a) Pers.: [[nosmet]] ipsos redargui refellique patiamur, Cic.: redargue me, si [[mentior]], Cic. – absol., [[quis]] redarguerit? Cic. – b) lebl. Objj.: [[oratio]], [[quae]] [[neque]] redargui [[neque]] convinci potest, Cic.: refellere et red. [[mendacium]] alcis, Cic.: red. inconstantiam alcis, Cic.: famosos libellos, Suet. – v. lebl. Subjj.: improborum prosperitates redarguunt vim deorum, Cic.: advenit [[qui]] vestra [[dies]] muliebribus armis verba redarguerit, Verg. – II) [[fast]] = coarguere: A) jmd. [[bezichtigen]], [[zeihen]], alqm ignorantiae, stultitiae, Lact.; vgl. Bünem. Lact. 3, 1, 15. – B) [[unumstößlich]] [[dartun]], m. folg. Acc. u. Infin., rationem falsam [[esse]], Gell. 15, 9, 7. – / [[rederguisse]] statt redarguisse sprach [[Scipio]] [[Africanus]] Pauli fil. [[nach]] [[Fest]]. 273 (a). 7.
|georg=red-[[arguo]], uī, ūtum, ere, I) [[durch]] tatsächliche Beweise vom [[Gegenteil]] [[zurückweisen]], -[[widerlegen]], vom [[Gegenteil]] [[überführen]], der [[Lüge]] [[zeihen]], Lügen [[strafen]], a) Pers.: [[nosmet]] ipsos redargui refellique patiamur, Cic.: redargue me, si [[mentior]], Cic. – absol., [[quis]] redarguerit? Cic. – b) lebl. Objj.: [[oratio]], [[quae]] [[neque]] redargui [[neque]] convinci potest, Cic.: refellere et red. [[mendacium]] alcis, Cic.: red. inconstantiam alcis, Cic.: famosos libellos, Suet. – v. lebl. Subjj.: improborum prosperitates redarguunt vim deorum, Cic.: advenit [[qui]] vestra [[dies]] muliebribus armis verba redarguerit, Verg. – II) [[fast]] = coarguere: A) jmd. [[bezichtigen]], [[zeihen]], alqm ignorantiae, stultitiae, Lact.; vgl. Bünem. Lact. 3, 1, 15. – B) [[unumstößlich]] [[dartun]], m. folg. Acc. u. Infin., rationem falsam [[esse]], Gell. 15, 9, 7. – / [[rederguisse]] statt redarguisse sprach [[Scipio]] [[Africanus]] Pauli fil. [[nach]] [[Fest]]. 273 (a). 7.
}}
{{LaZh
|lnztxt=redarguo, is, ere. 3. :: [[責]]。[[吿]]。[[貶]]。[[駁吿]]
}}
}}

Latest revision as of 22:35, 12 June 2024

Latin > English

redarguo redarguere, redargui, - V :: refute; prove untrue

Latin > English (Lewis & Short)

rĕd-argŭo: ŭi, 3, v. a.,
I to disprove, refute, confute, contradict (class.; syn.: refello, refuto).
   (a)    With acc.: nosque ipsos redargui refellique patiamur, Cic. Tusc. 2, 2, 5; so, aliquem, id. Clu. 23, 62; Quint. 6, 3, 73 al.; opp. probare, Cic. de Or. 2, 72, 293; so, orationem (opp. convinci), id. Univ. 3: contraria, id. Part. 9, 33: crimen, Quint. 11, 1, 9: famosos libellos, Suet. Aug. 55. — Of abstr. subjects: improborum prosperitates redarguunt vim omnem deorum ac potestatem, Cic. N. D. 3, 36: inconstantiam tuam, id. Dom. 9, 21: advenit qui vestra dies muliebribus armis Verba redarguerit, will refute thy words, show them to be false, * Verg. A. 11, 687.— *
   (b)    With object-clause: audi rationem falsam quidem, sed quam redarguere falsam esse tu non queas, Gell. 15, 9, 7.—
   (g)    With gen., to convict of, prove guilty of: nec sane magnum aliquid efficiemus, quod illos ignorantiae redarguemus, Lact. 3, 1, 15; cf.: redarguti a lege quasi transgressores, Vulg. Jacob. 2, 9. —
   (d)    Absol.: poterat autem inpune; quis enim redargueret? Cic. Fin. 2, 17, 55; Quint. 6, 3, 72.

Latin > French (Gaffiot 2016)

rĕdargŭō,¹³ gŭī, gūtum, ĕre, tr.,
1 montrer [à rencontre, en réplique] la fausseté, l’erreur de, réfuter (aliquem, aliquid, qqn, qqch.) : redargue me si mentior Cic. Clu. 62, confonds-moi, si je ne dis pas la vérité, cf. Tusc. 2, 5 ; contraria Cic. Part. 33, détruire les arguments de l’adversaire, cf. de Or. 2, 293 ; improborum prosperitates redarguunt vim omnem deorum Cic. Nat. 3, 88, le succès des méchants est un argument contre tout pouvoir divin (la Providence divine) || abst] Cic. Fin. 2, 55 ; Att. 6, 1, 18
2 dénoncer en retour, en réplique (cf. arguo S 2) : in hoc inconstantiam redarguo tuam Cic. Domo 21, sur ce point je te reproche ton inconséquence || démontrer à titre de réfutation : [av. prop. inf.] Gell. 15, 9, 7
3 [av. gén., décad.] convaincre de : Lact. Inst. 3, 1, 15.

Latin > German (Georges)

red-arguo, uī, ūtum, ere, I) durch tatsächliche Beweise vom Gegenteil zurückweisen, -widerlegen, vom Gegenteil überführen, der Lüge zeihen, Lügen strafen, a) Pers.: nosmet ipsos redargui refellique patiamur, Cic.: redargue me, si mentior, Cic. – absol., quis redarguerit? Cic. – b) lebl. Objj.: oratio, quae neque redargui neque convinci potest, Cic.: refellere et red. mendacium alcis, Cic.: red. inconstantiam alcis, Cic.: famosos libellos, Suet. – v. lebl. Subjj.: improborum prosperitates redarguunt vim deorum, Cic.: advenit qui vestra dies muliebribus armis verba redarguerit, Verg. – II) fast = coarguere: A) jmd. bezichtigen, zeihen, alqm ignorantiae, stultitiae, Lact.; vgl. Bünem. Lact. 3, 1, 15. – B) unumstößlich dartun, m. folg. Acc. u. Infin., rationem falsam esse, Gell. 15, 9, 7. – / rederguisse statt redarguisse sprach Scipio Africanus Pauli fil. nach Fest. 273 (a). 7.

Latin > Chinese

redarguo, is, ere. 3. :: 駁吿