σχισμός: Difference between revisions
οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν → unjustly men hate death, which is the greatest defence against their many ills | men are not right in hating death, which is the greatest succour from our many ills
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2") |
|||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=schismos | |Transliteration C=schismos | ||
|Beta Code=sxismo/s | |Beta Code=sxismo/s | ||
|Definition=ὁ, [[cleaving]], | |Definition=ὁ, [[cleaving]], [[Aeschylus|A.]]''[[Agamemnon|Ag.]]''1149, ''[[Placita Philosophorum|Placit.]]''3.3.3. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />action de fendre, de déchirer.<br />'''Étymologie:''' [[σχίζω]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />[[action de fendre]], [[de déchirer]].<br />'''Étymologie:''' [[σχίζω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=σχισμός -οῦ, ὁ [σχίζω] het splijten. Aeschl. Ag. 1149. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''σχισμός:''' ὁ [[раскалывание]], [[разрыв]] (sc. τοῦ νέφους Plut.): σ. ἀμφήκει [[δορί]] Aesch. гибель от обоюдоострого топора. | |elrutext='''σχισμός:''' ὁ [[раскалывание]], [[разрыв]] (''[[sc.]]'' τοῦ νέφους Plut.): σ. ἀμφήκει [[δορί]] Aesch. гибель от обоюдоострого топора. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 22:08, 29 October 2024
English (LSJ)
ὁ, cleaving, A.Ag.1149, Placit.3.3.3.
German (Pape)
[Seite 1056] ὁ, das Spalten, Zerschneiden, Zethauen; δορί, das Tödten, Aesch. Ag. 1120; Sp.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
action de fendre, de déchirer.
Étymologie: σχίζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σχισμός -οῦ, ὁ [σχίζω] het splijten. Aeschl. Ag. 1149.
Russian (Dvoretsky)
σχισμός: ὁ раскалывание, разрыв (sc. τοῦ νέφους Plut.): σ. ἀμφήκει δορί Aesch. гибель от обоюдоострого топора.
Greek (Liddell-Scott)
σχισμός: ὁ, σχίσις, σχίσιμον, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1149, Πλούτ. 2. 893Ε. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 4.
Greek Monolingual
ο, ΝΑ σχίζω
νεοελλ.
(ορυκτ.-κρυσταλλ.) η τάση μιας κρυσταλλικής ουσίας να αποχωρίζεται σε τεμάχη που ορίζονται από επίπεδες επιφάνειες
αρχ.
σχίσιμο, πληγή («ἐμοὶ δὲ μίμνει σχισμὸς ἀμφήκει δορί», Αισχύλ.).
Greek Monotonic
σχισμός: ὁ, ενέργεια, πράξη σχισίματος, σκίσιμο, κόμιψο, τομή, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
σχισμός, οῦ, ὁ, σχίζω
a cleaving, Aesch.
