θάρσυνος: Difference between revisions
Ἔνιοι δὲ καὶ μισοῦσι τοὺς εὐεργέτας → Nonnulli oderunt adeo beneficos sibi → Es hassen manche sogar ihre Wohltäter
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "τινι" to "τινι") |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=tharsynos | |Transliteration C=tharsynos | ||
|Beta Code=qa/rsunos | |Beta Code=qa/rsunos | ||
|Definition= | |Definition=θάρσυνον, = [[θαρσαλέος]], Il.16.70: c. dat., [[relying on]] a thing, οἰωνῷ 13.823. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />plein de confiance en, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[θάρσος]]. | |btext=ος, ον :<br />[[plein de confiance en]], τινι.<br />'''Étymologie:''' [[θάρσος]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''θάρσῠνος:'''<br /><b class="num">1 | |elrutext='''θάρσῠνος:'''<br /><b class="num">1</b> [[проникнутый уверенностью]], [[доверяющий]], [[твердо верящий]] (οἰωνῷ Hom.);<br /><b class="num">2</b> самоуверенный или легковерный, по друг. отважный или дерзкий (Τρώων [[πόλις]] Hom.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 17:02, 5 November 2024
English (LSJ)
θάρσυνον, = θαρσαλέος, Il.16.70: c. dat., relying on a thing, οἰωνῷ 13.823.
German (Pape)
[Seite 1187] poet. = θαρσαλέος, Il. 16, 70, οἰωνῷ, sich darauf verlassend, 13, 823.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
plein de confiance en, τινι.
Étymologie: θάρσος.
Russian (Dvoretsky)
θάρσῠνος:
1 проникнутый уверенностью, доверяющий, твердо верящий (οἰωνῷ Hom.);
2 самоуверенный или легковерный, по друг. отважный или дерзкий (Τρώων πόλις Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
θάρσῠνος: -ον, = θαρσαλέος, Ἰλ. Π. 70· μετὰ δοτ., ἔχων πεποίθησιν εἴς τι, πεποιθώς, οἰωνῷ Ν. 823.
English (Autenrieth)
confident, relying upon (τινί), Il. 13.823.
Greek Monolingual
θάρσυνος, -ον (Α)
1. θαρραλέος («Τρώων δέ πόλις ἐπί πᾶσα βέβηκε θάρσυνος», Ομ. Ιλ.)
2. (με δοτ.) αυτός που έχει πεποίθηση, που έχει εμπιστοσύνη σε κάτι («ἴαχε λαός Ἀχαιῶν θάρσυνος οίωνῷ», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θαρσύνω, υποχωρητ.].
Greek Monotonic
θάρσῠνος: -ον, = θαρσαλέος, σε Ομήρ. Ιλ.· με δοτ., έχω πίστη, εμπιστοσύνη σε κάτι, στο ίδ.
Middle Liddell
θάρσῠνος, ον = θαρσαλέος, Il.]
c. dat. relying on a thing, Il.
