ἐπανίημι: Difference between revisions
Ὅστις γὰρ ἐν πολλοῖσιν ὡς ἐγὼ κακοῖς ζῇ, πῶς ὅδ' Οὐχὶ κατθανὼν κέρδος φέρει; → For one who lives amidst such evils as I do, how could it not be best to die?
(13_6b) |
(6_2) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0902.png Seite 902]] (s. [[ἵημι]]), nachlassen, fahren lassen; τινὰ τῶν πόνων, ausruhen lassen von, Xen. Cyn. 7, 1; τοῖς νέοις τὰ σκληρότατα τῆς ἀγωγῆς Plut. Lyc. 22; aufgeben, unterlassen, Dem. 2, 30; δεῖ τὸν παρόντα ἐπανεῖναι φόβον 18, 177. – Gew. intr., nachlassen, von der Krankheit, Hippocr.; οὐκ ἐπανῆκε τέμνων [[πρίν]] Plat. Phaedr. 266 a; ὡς ἐπανῆκεν ὁ [[σῖτος]] Dem. 32, 25, das Getreide sank im Preise; τῶν ὄψων τὰ μὲν θερμὰ παραθεῖναι, τὰ δ' ἐπανέντα, τὰ δὲ μέσως, τὰ δ' ὅλως ἀποψύξαντα Sosip. Ath IX, 378 (v. 53). – Auch pass., [[ἀτελής]], ὃς ἐπανεῖται τὰ τέλη, dem die Abgaben erlassen worden, Poll. 8, 156; [[ἁρμονία]] ἐπανειμένη Plut. mus. 16. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0902.png Seite 902]] (s. [[ἵημι]]), nachlassen, fahren lassen; τινὰ τῶν πόνων, ausruhen lassen von, Xen. Cyn. 7, 1; τοῖς νέοις τὰ σκληρότατα τῆς ἀγωγῆς Plut. Lyc. 22; aufgeben, unterlassen, Dem. 2, 30; δεῖ τὸν παρόντα ἐπανεῖναι φόβον 18, 177. – Gew. intr., nachlassen, von der Krankheit, Hippocr.; οὐκ ἐπανῆκε τέμνων [[πρίν]] Plat. Phaedr. 266 a; ὡς ἐπανῆκεν ὁ [[σῖτος]] Dem. 32, 25, das Getreide sank im Preise; τῶν ὄψων τὰ μὲν θερμὰ παραθεῖναι, τὰ δ' ἐπανέντα, τὰ δὲ μέσως, τὰ δ' ὅλως ἀποψύξαντα Sosip. Ath IX, 378 (v. 53). – Auch pass., [[ἀτελής]], ὃς ἐπανεῖται τὰ τέλη, dem die Abgaben erlassen worden, Poll. 8, 156; [[ἁρμονία]] ἐπανειμένη Plut. mus. 16. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπανίημι''': [[ἐπαφίημι]], [[ἐπιπέμπω]], [[ἀπολύω]] τινὰ [[ἐναντίον]] τινός, σοὶ δ᾿ ἐπὶ τοῦτον ἀνῆκεν Ἰλ. Ε. 405. ΙΙ. ἀφίνω κατὰ [[μέρος]], μετ᾿ αἰτ., δεῖ δὴ [[ταῦτα]] ἐπανέντας Δημ. 26. 27 [[μετριάζω]], πρῶτον μὲν οὖν τὸν παρόντα ἐπανεῖναι φόβον ὁ αὐτὸς 287. 7· χαλαρώνω κἄπως, [[τότε]] δὲ καὶ τοῖς νέοις τὰ σκληρότατα τῆς ἀγωγῆς ἐπανιέντες κτλ. Πλουτ. Λυκ. 22· ἀπαλλάσω, ἐπανιέντα τῶν πόνων (τὰς κύνας) Ξεν. Κυν. 7, 1. 2) ἀμεταβ., παύομαι, τέμνων οὐκ ἐπανῆκε [[πρίν]]... Πλάτ. Φαῖδρ. 266Α· ἀπολ., ἐπὶ σπασμῶν, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ Γʹ, 1096· διωκέτωσαν δὲ ἐρρωμένως καὶ μὴ ἐπανιεῖσαι, μὴ ἐλαττοῦσαι τὸν δρόμον, Ξεν. Κυν. 4. 5, πρβλ. 7. 11., 10, 11· ἐπανῆκεν ὁ [[σῖτος]], Λατ. annona laxavit, ἐχαλαρώθη, ἔπεσεν ἡ τιμὴ τοῦ σίτου, Δημ. 889. 9· τῶν ὄψων τὰ μὲν θερμὰ παραθεῖναι, τὰ δὲ ἐπανέντα, χλιαρά, Σωσίπατρος ἐν «Καταψευδομένῳ» 1. 53 (Ἀθήν. 378F.) | |||
}} | }} |
Revision as of 09:12, 5 August 2017
English (LSJ)
A let loose at, σοὶ δ' ἐπὶ τοῦτον ἀνῆκε Il.5.405. II let go, give up, c. acc., ταῦτ' ἐπανέντας D.2.30; dismiss, τὸν παρόντ' ἐπανεῖναι φόβον Id.18.177; remit, τοῖς νέοις τὰ σκληρότατα τῆς ἀγωγῆς Plu.Lyc.22; release from, τὰς κύνας ἐ. τῶν πόνων X.Cyn.7.1; relax, τῆς ὀργῆς Ruf. ap. Orib.6.38.5. 2 relax, τὸν δακτύλιον (v. δακτύλιος 11.2) Dsc.Eup.2.56: more freq. intr., relax, leave off, τέμνων οὐκ ἐπανῆκεν πρὶν . . Pl.Phdr.266a: abs., of spasms, σιηγὼν ἐπανῆκε Hp. Epid.3.17.β'; μὴ ἐπανιείς without slackening speed, X.Cyn.4.5; ἐπανῆκεν ὁ σῖτος corn became easier in price, D.32.25; ἐπανέντα lukewarm, opp. θερμά, Sosip.1.53.
German (Pape)
[Seite 902] (s. ἵημι), nachlassen, fahren lassen; τινὰ τῶν πόνων, ausruhen lassen von, Xen. Cyn. 7, 1; τοῖς νέοις τὰ σκληρότατα τῆς ἀγωγῆς Plut. Lyc. 22; aufgeben, unterlassen, Dem. 2, 30; δεῖ τὸν παρόντα ἐπανεῖναι φόβον 18, 177. – Gew. intr., nachlassen, von der Krankheit, Hippocr.; οὐκ ἐπανῆκε τέμνων πρίν Plat. Phaedr. 266 a; ὡς ἐπανῆκεν ὁ σῖτος Dem. 32, 25, das Getreide sank im Preise; τῶν ὄψων τὰ μὲν θερμὰ παραθεῖναι, τὰ δ' ἐπανέντα, τὰ δὲ μέσως, τὰ δ' ὅλως ἀποψύξαντα Sosip. Ath IX, 378 (v. 53). – Auch pass., ἀτελής, ὃς ἐπανεῖται τὰ τέλη, dem die Abgaben erlassen worden, Poll. 8, 156; ἁρμονία ἐπανειμένη Plut. mus. 16.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπανίημι: ἐπαφίημι, ἐπιπέμπω, ἀπολύω τινὰ ἐναντίον τινός, σοὶ δ᾿ ἐπὶ τοῦτον ἀνῆκεν Ἰλ. Ε. 405. ΙΙ. ἀφίνω κατὰ μέρος, μετ᾿ αἰτ., δεῖ δὴ ταῦτα ἐπανέντας Δημ. 26. 27 μετριάζω, πρῶτον μὲν οὖν τὸν παρόντα ἐπανεῖναι φόβον ὁ αὐτὸς 287. 7· χαλαρώνω κἄπως, τότε δὲ καὶ τοῖς νέοις τὰ σκληρότατα τῆς ἀγωγῆς ἐπανιέντες κτλ. Πλουτ. Λυκ. 22· ἀπαλλάσω, ἐπανιέντα τῶν πόνων (τὰς κύνας) Ξεν. Κυν. 7, 1. 2) ἀμεταβ., παύομαι, τέμνων οὐκ ἐπανῆκε πρίν... Πλάτ. Φαῖδρ. 266Α· ἀπολ., ἐπὶ σπασμῶν, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ Γʹ, 1096· διωκέτωσαν δὲ ἐρρωμένως καὶ μὴ ἐπανιεῖσαι, μὴ ἐλαττοῦσαι τὸν δρόμον, Ξεν. Κυν. 4. 5, πρβλ. 7. 11., 10, 11· ἐπανῆκεν ὁ σῖτος, Λατ. annona laxavit, ἐχαλαρώθη, ἔπεσεν ἡ τιμὴ τοῦ σίτου, Δημ. 889. 9· τῶν ὄψων τὰ μὲν θερμὰ παραθεῖναι, τὰ δὲ ἐπανέντα, χλιαρά, Σωσίπατρος ἐν «Καταψευδομένῳ» 1. 53 (Ἀθήν. 378F.)