πολύκροτος: Difference between revisions
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
(13_5) |
(6_16) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0665.png Seite 665]] viel od. sehr lärmend, hell tönend, singend, H. h. 18, 37; [[χελωνίς]], Ath. XII, 527 f; auch ἡ πολυκρότη im fem., Anacr. bei Ath. X, 447 a; ναῦς, mit vielen Rudern (vgl. [[δίκροτος]]). – Nach Schol. Ar. Nubb. 259 lasen einige Alte so für [[πολύτροπος]] Od. 1, 1 und erklärten »durchtrieben«, »verschlagen«. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0665.png Seite 665]] viel od. sehr lärmend, hell tönend, singend, H. h. 18, 37; [[χελωνίς]], Ath. XII, 527 f; auch ἡ πολυκρότη im fem., Anacr. bei Ath. X, 447 a; ναῦς, mit vielen Rudern (vgl. [[δίκροτος]]). – Nach Schol. Ar. Nubb. 259 lasen einige Alte so für [[πολύτροπος]] Od. 1, 1 und erklärten »durchtrieben«, »verschlagen«. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''πολύκροτος''': -ον, [[ὡσαύτως]] η, ον, (ἴδε κατωτ.): ― Ὁ ἰσχυρῶς ἢ καθαρῶς ἠχῶν, Ὕμν. Ὁμ. 18. 37· χελωνὶς [[Ποσειδώνιος]] παρ’ Ἀθην. 527F. ΙΙ. ὁ ἔχων πολλὰς κώπας, ἐπὶ πλοίου, Ἀνακρ. 90. 2 ([[ἔνθα]] εὕρηται τὸ θηλ. πολυκρότῃ)· πρβλ. [[δίκροτος]]. ΙΙΙ. [[πανοῦργος]], διάφ. γραφ. ἐν Ὀδ. Α. 1. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:17, 5 August 2017
English (LSJ)
ον, also η, ον (v. infr.),
A ringing loud or clearly, h.Pan.37; χελωνίς Posidon.10 J. II sly, cunning, wily, v.l. in Od.1.1, cf. Hes.Fr.94.22, Anacr.90.2 (fem. πολυκρότῃ).
German (Pape)
[Seite 665] viel od. sehr lärmend, hell tönend, singend, H. h. 18, 37; χελωνίς, Ath. XII, 527 f; auch ἡ πολυκρότη im fem., Anacr. bei Ath. X, 447 a; ναῦς, mit vielen Rudern (vgl. δίκροτος). – Nach Schol. Ar. Nubb. 259 lasen einige Alte so für πολύτροπος Od. 1, 1 und erklärten »durchtrieben«, »verschlagen«.
Greek (Liddell-Scott)
πολύκροτος: -ον, ὡσαύτως η, ον, (ἴδε κατωτ.): ― Ὁ ἰσχυρῶς ἢ καθαρῶς ἠχῶν, Ὕμν. Ὁμ. 18. 37· χελωνὶς Ποσειδώνιος παρ’ Ἀθην. 527F. ΙΙ. ὁ ἔχων πολλὰς κώπας, ἐπὶ πλοίου, Ἀνακρ. 90. 2 (ἔνθα εὕρηται τὸ θηλ. πολυκρότῃ)· πρβλ. δίκροτος. ΙΙΙ. πανοῦργος, διάφ. γραφ. ἐν Ὀδ. Α. 1.
