ἐρέπτομαι: Difference between revisions
ἀλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσετε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ → bear each other's burdens, and in that way fulfill the anointed King's Law (Galatians 6:2)
(6_5) |
(Bailly1_2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐρέπτομαι''': Ἀποθ., ἐσθίω, [[τρώγω]], μετ’ αἰτ., ἐν χρήσει μόνον κατὰ μετοχ. ἐνεστ. (ἐξαιρουμένου τοῦ παρ’ Εὐστ.), κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ χορτοφάγων ζῴων, λωτὸν κρῖ [[λευκόν]], πυρὸν ἐρεπτόμενοι Ἰλ. Β. 776, Ε. 196, Ὀδ. Τ. 553. κ. ἀλλ., πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λ.: ἐπὶ ἀνθρώπων, λωτὸν ἐρ. Ι. 97, Ἀνθ. Π. 9. 618· βότρυν [[αὐτόθι]] Η. 20· ἐπὶ ἰχθύων, δημὸν ἐρεπτόμενοι, ἐσθίοντες τὸ [[λίπος]] νεκροῦ σώματος, Ἰλ. Φ. 204: - Ἐπικ. [[ῥῆμα]] ἐν κωμικῇ χρήσει παρ’ Ἀριστοφ. ἐν Ἱππ. 1295, ἐρεπτόμενον τὰ τῶν ἐχόντων. Τὸ ἐνεργητ. ἐρέπω, [[τρώγω]], παρὰ Νόννῳ ἐν Δ. 40. 306. Πρβλ. ἀν-, ὑπ- ερέπτω. | |lstext='''ἐρέπτομαι''': Ἀποθ., ἐσθίω, [[τρώγω]], μετ’ αἰτ., ἐν χρήσει μόνον κατὰ μετοχ. ἐνεστ. (ἐξαιρουμένου τοῦ παρ’ Εὐστ.), κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ χορτοφάγων ζῴων, λωτὸν κρῖ [[λευκόν]], πυρὸν ἐρεπτόμενοι Ἰλ. Β. 776, Ε. 196, Ὀδ. Τ. 553. κ. ἀλλ., πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λ.: ἐπὶ ἀνθρώπων, λωτὸν ἐρ. Ι. 97, Ἀνθ. Π. 9. 618· βότρυν [[αὐτόθι]] Η. 20· ἐπὶ ἰχθύων, δημὸν ἐρεπτόμενοι, ἐσθίοντες τὸ [[λίπος]] νεκροῦ σώματος, Ἰλ. Φ. 204: - Ἐπικ. [[ῥῆμα]] ἐν κωμικῇ χρήσει παρ’ Ἀριστοφ. ἐν Ἱππ. 1295, ἐρεπτόμενον τὰ τῶν ἐχόντων. Τὸ ἐνεργητ. ἐρέπω, [[τρώγω]], παρὰ Νόννῳ ἐν Δ. 40. 306. Πρβλ. ἀν-, ὑπ- ερέπτω. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>seul. part. prés.</i><br />se repaître de, manger.<br />'''Étymologie:''' DELG cf. <i>lat.</i> rapio. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:34, 9 August 2017
English (LSJ)
A feed on, c. acc., only in pres. part., mostly of granivorous animals, λωτόν, κρῖ λευκόν, πυρὸν ἐρεπτόμενοι, Il.2.776,5.196, Od.19.553, al.; of men, λωτὸν ἐ. 9.97, AP9.618 ; βότρυν ib.7.20 ; of fish, δημὸν ἐ. feeding on the fat of a carcase, Il.21.204.—Ep. Verb, used burlesquely by Ar.Eq.1295, ἐρεπτόμενον τὰ τῶν ἐχόντων:—Act., ἐρέπτω eat, Nonn.D.40.306 ; also causal,=τρέφω, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1025] (nach Hesych. ἐρέπτω = τρέφω; eigtl. rupfen, wie weidende Thiere, bes. Rinder fressen, grasen), nur part. pr., fressen, verzehren, gew. von Pflanzen fressenden Thieren, λωτόν, κρῖ λευκόν, πυρόν, Il. 2, 776. 5, 196. 7, 564 Od. 19, 553; δημόν, das Fett eines Leichnams, von Fischen, Il. 21, 202; ψάμμον Opp. H. 1, 96, von Menschen, λωτόν Od. 9, 97, wie En. ad. 335 (IX, 618); βότρυν Simon. 105 (VII, 20). Dah. komisch, von Kleonymus, φασὶν αὐτὸν ἐρεπτόμενον τὰ τῶν ἀνέρων Ar. Equ. 1295.
Greek (Liddell-Scott)
ἐρέπτομαι: Ἀποθ., ἐσθίω, τρώγω, μετ’ αἰτ., ἐν χρήσει μόνον κατὰ μετοχ. ἐνεστ. (ἐξαιρουμένου τοῦ παρ’ Εὐστ.), κατὰ τὸ πλεῖστον ἐπὶ χορτοφάγων ζῴων, λωτὸν κρῖ λευκόν, πυρὸν ἐρεπτόμενοι Ἰλ. Β. 776, Ε. 196, Ὀδ. Τ. 553. κ. ἀλλ., πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λ.: ἐπὶ ἀνθρώπων, λωτὸν ἐρ. Ι. 97, Ἀνθ. Π. 9. 618· βότρυν αὐτόθι Η. 20· ἐπὶ ἰχθύων, δημὸν ἐρεπτόμενοι, ἐσθίοντες τὸ λίπος νεκροῦ σώματος, Ἰλ. Φ. 204: - Ἐπικ. ῥῆμα ἐν κωμικῇ χρήσει παρ’ Ἀριστοφ. ἐν Ἱππ. 1295, ἐρεπτόμενον τὰ τῶν ἐχόντων. Τὸ ἐνεργητ. ἐρέπω, τρώγω, παρὰ Νόννῳ ἐν Δ. 40. 306. Πρβλ. ἀν-, ὑπ- ερέπτω.
French (Bailly abrégé)
seul. part. prés.
se repaître de, manger.
Étymologie: DELG cf. lat. rapio.
