νεόπλουτος: Difference between revisions
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
(6_19) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''νεόπλουτος''': -ον, ὡς τὸ [[ἀρτίπλουτος]], ὁ νεωστὶ πλουτήσας ἀντίθ. τῷ [[ἀρχαιόπλουτος]] (ὃ ἴδε), καὶ οὕτω [[κενόδοξος]] καὶ ἀλαζονικὸς (πρβλ. τὸ Γαλλ. nouveau riche), Δημ. 218, 18, Ἀριστ. Ρητ. 2. 9, 9· οἰκέτην ν. Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγράφ. 20· [[ἀπελεύθερος]] ν. Πλούτ. 2, 634C· ν. δεῖπνα ὁ αὐτ. ἐν Λουκούλλ. 40· - [[ἐντεῦθεν]] κατὰ κωμικὴν μεταφοράν, ν. [[τρύξ]], ἐπὶ χυδαίου ἀνθρώπου πλουτήσαντος, Ἀριστοφ. Σφ. 1309. | |lstext='''νεόπλουτος''': -ον, ὡς τὸ [[ἀρτίπλουτος]], ὁ νεωστὶ πλουτήσας ἀντίθ. τῷ [[ἀρχαιόπλουτος]] (ὃ ἴδε), καὶ οὕτω [[κενόδοξος]] καὶ ἀλαζονικὸς (πρβλ. τὸ Γαλλ. nouveau riche), Δημ. 218, 18, Ἀριστ. Ρητ. 2. 9, 9· οἰκέτην ν. Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγράφ. 20· [[ἀπελεύθερος]] ν. Πλούτ. 2, 634C· ν. δεῖπνα ὁ αὐτ. ἐν Λουκούλλ. 40· - [[ἐντεῦθεν]] κατὰ κωμικὴν μεταφοράν, ν. [[τρύξ]], ἐπὶ χυδαίου ἀνθρώπου πλουτήσαντος, Ἀριστοφ. Σφ. 1309. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />récemment enrichi ; parvenu, orgueilleux comme un parvenu.<br />'''Étymologie:''' [[νέος]], [[πλοῦτος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:35, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A newly become rich, opp. ἀρχαιόπλουτος (q.v.): hence, vainglorious, upstart, D.17.23, cf. Arg.D.17, Arist.Rh.1387a23; οἰκέτης ν. Luc.Hist.Conscr.20; ἀπελεύθερος ν. Plu.2.634c; ν. δεῖπνα Id.Luc.40: hence, by a comic metaph., ν. τρύξ, of a low upstart, Ar.V.1309.
German (Pape)
[Seite 243] neuerdings, eben erst reich geworden, dah. mit Reichthum prunkend, wie es die plötzlich reich Gewordenen thun; Dem. 17, 23; Arist. rhet. 2, 9; δεῖπνα, Plut. Luc. 40; Luc. Tim. 7 Tox. 12. – Mit komischer Uebertragung, τρύξ, Ar. Vesp. 1309.
Greek (Liddell-Scott)
νεόπλουτος: -ον, ὡς τὸ ἀρτίπλουτος, ὁ νεωστὶ πλουτήσας ἀντίθ. τῷ ἀρχαιόπλουτος (ὃ ἴδε), καὶ οὕτω κενόδοξος καὶ ἀλαζονικὸς (πρβλ. τὸ Γαλλ. nouveau riche), Δημ. 218, 18, Ἀριστ. Ρητ. 2. 9, 9· οἰκέτην ν. Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγράφ. 20· ἀπελεύθερος ν. Πλούτ. 2, 634C· ν. δεῖπνα ὁ αὐτ. ἐν Λουκούλλ. 40· - ἐντεῦθεν κατὰ κωμικὴν μεταφοράν, ν. τρύξ, ἐπὶ χυδαίου ἀνθρώπου πλουτήσαντος, Ἀριστοφ. Σφ. 1309.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
récemment enrichi ; parvenu, orgueilleux comme un parvenu.
Étymologie: νέος, πλοῦτος.
