ἀτιμαγελέω: Difference between revisions

From LSJ

Καὶ ζῶνφαῦλος καὶ θανὼν κολάζεται → Vivisque mortuisque poena instat malis → Der Schlechte wird im Leben und im Tod bestraft

Menander, Monostichoi, 294
(6_2)
(Bailly1_1)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀτῑμᾰγελέω''': [[καταλείπω]] τὴν ἀγέλην, ἐπὶ ταύρου, ὁ δὲ [[ταῦρος]], [[ὅταν]] ὥρα τῆς ὀχείας ᾖ, [[τότε]] γίνεται [[σύννομος]] καὶ μάχεται τοῖς ἄλλοις, τὸν δὲ πρότερον χρόνον μετ’ [[ἀλλήλων]] εἰσίν, ὃ καλεῖται ἀτιμαγελεῖν Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 6. 18, 16., μηδὲν ἀτιμαγελοῦντες, [[μηδαμῶς]] καταλείποντες τὴν ἀγέλην, 9. 3, 4, Θεόκρ. 9, 5. ΙΙ. μεταφ., ὑπερφρονῶ, [[ὑπερηφανεύομαι]], Λουκ. Λεξιφ. 10.
|lstext='''ἀτῑμᾰγελέω''': [[καταλείπω]] τὴν ἀγέλην, ἐπὶ ταύρου, ὁ δὲ [[ταῦρος]], [[ὅταν]] ὥρα τῆς ὀχείας ᾖ, [[τότε]] γίνεται [[σύννομος]] καὶ μάχεται τοῖς ἄλλοις, τὸν δὲ πρότερον χρόνον μετ’ [[ἀλλήλων]] εἰσίν, ὃ καλεῖται ἀτιμαγελεῖν Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 6. 18, 16., μηδὲν ἀτιμαγελοῦντες, [[μηδαμῶς]] καταλείποντες τὴν ἀγέλην, 9. 3, 4, Θεόκρ. 9, 5. ΙΙ. μεταφ., ὑπερφρονῶ, [[ὑπερηφανεύομαι]], Λουκ. Λεξιφ. 10.
}}
{{bailly
|btext=-ῶ :<br /><b>1</b> abandonner le troupeau par dédain ; s’égarer;<br /><b>2</b> <i>p. anal.</i> déserter.<br />'''Étymologie:''' [[ἀτιμαγέλης]].
}}
}}

Revision as of 19:49, 9 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀτῑμᾰγελέω Medium diacritics: ἀτιμαγελέω Low diacritics: ατιμαγελέω Capitals: ΑΤΙΜΑΓΕΛΕΩ
Transliteration A: atimageléō Transliteration B: atimageleō Transliteration C: atimageleo Beta Code: a)timagele/w

English (LSJ)

(ἀγέλη)

   A forsake the herd, stray, Arist.HA572b19, 611a2, Theoc.9.5: metaph., try to escape, Luc.Lex.10.

German (Pape)

[Seite 386] die Heerde verlassen, Arist. H. A. 9, 31 (aor.); Theocr. 9, 4, nach Schol. καταλιπεῖν τὸ κοινὸν τῆς ἀγέλης καὶ καθ' ἑαυτὸν νέμεσθαι; stolz sein, in geziertem Ausdruck, Luc. Lexiph. 10.

Greek (Liddell-Scott)

ἀτῑμᾰγελέω: καταλείπω τὴν ἀγέλην, ἐπὶ ταύρου, ὁ δὲ ταῦρος, ὅταν ὥρα τῆς ὀχείας ᾖ, τότε γίνεται σύννομος καὶ μάχεται τοῖς ἄλλοις, τὸν δὲ πρότερον χρόνον μετ’ ἀλλήλων εἰσίν, ὃ καλεῖται ἀτιμαγελεῖν Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 6. 18, 16., μηδὲν ἀτιμαγελοῦντες, μηδαμῶς καταλείποντες τὴν ἀγέλην, 9. 3, 4, Θεόκρ. 9, 5. ΙΙ. μεταφ., ὑπερφρονῶ, ὑπερηφανεύομαι, Λουκ. Λεξιφ. 10.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
1 abandonner le troupeau par dédain ; s’égarer;
2 p. anal. déserter.
Étymologie: ἀτιμαγέλης.