ὑπερτερία: Difference between revisions
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
(6_23) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑπερτερία''': Ἰων. -ίη, ἡ, τὸ ἀνώτερον [[μέρος]] ἢ τὸ [[σῶμα]] ἁμάξης, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ κατώτερον τὸ συγκείμενον ἐκ τοῦ ἄξονος καὶ τῶν τροχῶν, Ὀδ. Ζ. 70, Πλάτ. Θεαίτ. 207Α. - Καθ’ Ἡσύχ.: «τὸ [[ἄνωθεν]] τῆς ἁμάξης ἐπιτιθέμενον», καὶ κατὰ [[Πολυδ]]. Α΄, 144 «τὸ δὲ ὅλον [[ἐπίθημα]] (δηλ. τοῦ ἅρματος) καλεῖται [[ὑπερτερία]]», ἴδε καὶ Σχόλ. εἰς Ὀδ. Ζ. 70 Εὐστ. ἐν τόπῳ. ΙΙ. τὸ ὑπερέχειν, ὑπέρτερον [[εἶναι]], [[ὑπεροχή]], Θέογν. 418. ΙΙΙ. = [[ὑπερηφανία]], «ὑπερτερίῃσι· νεωτερισμοῖς. ὑπερηφανίαις» Ἡσύχ. | |lstext='''ὑπερτερία''': Ἰων. -ίη, ἡ, τὸ ἀνώτερον [[μέρος]] ἢ τὸ [[σῶμα]] ἁμάξης, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ κατώτερον τὸ συγκείμενον ἐκ τοῦ ἄξονος καὶ τῶν τροχῶν, Ὀδ. Ζ. 70, Πλάτ. Θεαίτ. 207Α. - Καθ’ Ἡσύχ.: «τὸ [[ἄνωθεν]] τῆς ἁμάξης ἐπιτιθέμενον», καὶ κατὰ [[Πολυδ]]. Α΄, 144 «τὸ δὲ ὅλον [[ἐπίθημα]] (δηλ. τοῦ ἅρματος) καλεῖται [[ὑπερτερία]]», ἴδε καὶ Σχόλ. εἰς Ὀδ. Ζ. 70 Εὐστ. ἐν τόπῳ. ΙΙ. τὸ ὑπερέχειν, ὑπέρτερον [[εἶναι]], [[ὑπεροχή]], Θέογν. 418. ΙΙΙ. = [[ὑπερηφανία]], «ὑπερτερίῃσι· νεωτερισμοῖς. ὑπερηφανίαις» Ἡσύχ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ας (ἡ) :<br />partie supérieure d’une chose, <i>particul.</i> le dessus d’une voiture, d’un char.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπέρτερος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:11, 9 August 2017
English (LSJ)
Ion. -ιη, ἡ,
A the upper part or body of a carriage, opp. to the axle and wheels, Od.6.70, IG12.313.114, al., Pl.Tht.207a. II pre-eminence, Thgn.418. III = ὑπερηφανία, Hsch.(pl.).
German (Pape)
[Seite 1202] ἡ, ion. ὑπερτερίη, 1) das Obere, der obere Theil; Od. 6, 70 ἀπήνην ὑπερτερίη ἀραρυῖαν, Obergestell des Wagens, der Wagenkorb; Plat. Theaet. 207 a; von den Alten durch πλινθίς erklärt, wie Eutecn. paraphr. Opp. Cyn. 1, 530. – 2) das Darübersein, der Vorzug. – Auch wie ὑπερηφανία, Uebermuth, Theogn. 148, nach Hesych. Erklärung.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπερτερία: Ἰων. -ίη, ἡ, τὸ ἀνώτερον μέρος ἢ τὸ σῶμα ἁμάξης, κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸ κατώτερον τὸ συγκείμενον ἐκ τοῦ ἄξονος καὶ τῶν τροχῶν, Ὀδ. Ζ. 70, Πλάτ. Θεαίτ. 207Α. - Καθ’ Ἡσύχ.: «τὸ ἄνωθεν τῆς ἁμάξης ἐπιτιθέμενον», καὶ κατὰ Πολυδ. Α΄, 144 «τὸ δὲ ὅλον ἐπίθημα (δηλ. τοῦ ἅρματος) καλεῖται ὑπερτερία», ἴδε καὶ Σχόλ. εἰς Ὀδ. Ζ. 70 Εὐστ. ἐν τόπῳ. ΙΙ. τὸ ὑπερέχειν, ὑπέρτερον εἶναι, ὑπεροχή, Θέογν. 418. ΙΙΙ. = ὑπερηφανία, «ὑπερτερίῃσι· νεωτερισμοῖς. ὑπερηφανίαις» Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
partie supérieure d’une chose, particul. le dessus d’une voiture, d’un char.
Étymologie: ὑπέρτερος.
