Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

coniugo: Difference between revisions

From LSJ
(6_4)
 
(3_3)
 
Line 1: Line 1:
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>con-jŭgo</b>: āvi, ātum, 1,<br /><b>I</b> v. a., to [[join]] [[together]], [[unite]] ([[rare]]).<br /><b>I</b> In gen.: amicitiam, to form, [[unite]] in, Cic. Off. 1, 17, 58: [[aliquam]] sibi nuptiis, App. M. 5, p. 170, 35; and [[without]] a dat., Treb. Gall. 11; Aug. Conf. 6, 13.—<br /><b>II</b> Esp., t. t.: conjugata verba, etymologically [[related]], Cic. Top. 3, 12, and 9, 38.—Hence, subst.: conjŭgātum, i, n., = conjugatio, II. A., q. v.; Quint. 5, 10, 85.
|lshtext=<b>con-jŭgo</b>: āvi, ātum, 1,<br /><b>I</b> v. a., to [[join]] [[together]], [[unite]] ([[rare]]).<br /><b>I</b> In gen.: amicitiam, to form, [[unite]] in, Cic. Off. 1, 17, 58: [[aliquam]] sibi nuptiis, App. M. 5, p. 170, 35; and [[without]] a dat., Treb. Gall. 11; Aug. Conf. 6, 13.—<br /><b>II</b> Esp., t. t.: conjugata verba, etymologically [[related]], Cic. Top. 3, 12, and 9, 38.—Hence, subst.: conjŭgātum, i, n., = conjugatio, II. A., q. v.; Quint. 5, 10, 85.
}}
{{Georges
|georg=con-[[iugo]], āvī, ātum, āre (con u. [[iugum]]), zusammenjochen, [[zusammenpaaren]], gleichs. zu einem [[Paar]] [[verbinden]], est ea iucundissima [[amicitia]], [[quam]] [[similitudo]] [[morum]] coniugavit (geknüpft hat), Cic. de off. 1, 58. – Insbes.: a) [[ehelich]] [[verbinden]], [[verheiraten]], alqam [[sibi]] nuptiis, Apul. [[met]]. 5, 26: [[iam]] coniugatus, Augustin. conf. 6, 13. – b) [[als]] rhet. t. t., argumenta coniugata, verknüpfte Begründungen, d.i. aus [[einer]] Verknüpfung stammverwandter Ausdrücke bestehende, Cic. top. 11 sq.: dah. coniugatum = [[coniugatio]] no. II, a (w. s.), Quint. 5, 10, 85.
}}
}}

Latest revision as of 08:32, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

con-jŭgo: āvi, ātum, 1,
I v. a., to join together, unite (rare).
I In gen.: amicitiam, to form, unite in, Cic. Off. 1, 17, 58: aliquam sibi nuptiis, App. M. 5, p. 170, 35; and without a dat., Treb. Gall. 11; Aug. Conf. 6, 13.—
II Esp., t. t.: conjugata verba, etymologically related, Cic. Top. 3, 12, and 9, 38.—Hence, subst.: conjŭgātum, i, n., = conjugatio, II. A., q. v.; Quint. 5, 10, 85.

Latin > German (Georges)

con-iugo, āvī, ātum, āre (con u. iugum), zusammenjochen, zusammenpaaren, gleichs. zu einem Paar verbinden, est ea iucundissima amicitia, quam similitudo morum coniugavit (geknüpft hat), Cic. de off. 1, 58. – Insbes.: a) ehelich verbinden, verheiraten, alqam sibi nuptiis, Apul. met. 5, 26: iam coniugatus, Augustin. conf. 6, 13. – b) als rhet. t. t., argumenta coniugata, verknüpfte Begründungen, d.i. aus einer Verknüpfung stammverwandter Ausdrücke bestehende, Cic. top. 11 sq.: dah. coniugatum = coniugatio no. II, a (w. s.), Quint. 5, 10, 85.