οὐρίαχος: Difference between revisions

From LSJ

θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη µου → set a guard over my mouth, Lord; keep watch over the door of my lips | set a guard, O Lord, over my mouth; keep watch over the door of my lips (Psalm 140:3, Septuagint version)

Source
(Bailly1_4)
(Autenrieth)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ου (ὁ) :<br />hampe de la lance destinée à recevoir un fer pointu qui servait à planter l’arme en terre.<br />'''Étymologie:''' [[οὐρά]].
|btext=ου (ὁ) :<br />hampe de la lance destinée à recevoir un fer pointu qui servait à planter l’arme en terre.<br />'''Étymologie:''' [[οὐρά]].
}}
{{Autenrieth
|auten=[[butt]] [[end]] of a [[spear]]. (Il.) (See [[cut]] [[under]] [[ἀμφίγυος]].)
}}
}}

Revision as of 15:29, 15 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: οὐρίᾰχος Medium diacritics: οὐρίαχος Low diacritics: ουρίαχος Capitals: ΟΥΡΙΑΧΟΣ
Transliteration A: ouríachos Transliteration B: ouriachos Transliteration C: ouriachos Beta Code: ou)ri/axos

English (LSJ)

[ῐ], ὁ, (οὐρά)

   A bottom, ἔγχεος οὐ. butt-end of the spear, opp. αἰχμή, Il.13.443, A.R.3.1253, AP6.111 (Antip.), Hld.9.15; of an arrow-head, the part fixed in the shaft, tang, Paul.Aeg.6.88 (v. l.); apptly. stem of a candlestick in Call.Fr.anon.50.    2 part of an oar, Poll.1.90 (v.l. οὐρακός).

German (Pape)

[Seite 418] ὁ (von οὐρά), das hinterste, letzte Ende: ἔγχεος οὐρίαχος, das untere mit Eisen beschlagene Ende der Lanze, Il. 13, 443. 16, 612. 17, 528: πλήξας ῥομβωτῷ δούρατος οὐριάχῳ, Antp. Sid. 19 (VI, 111). S. οὐρακός.

Greek (Liddell-Scott)

οὐρίᾰχος: ὁ, (οὐρὰ) ὁ σαυρωτὴρ τοῦ δόρατος, τουτέστι τὸ ὄπισθεν μέρος, ἀντίθ. τῷ αἰχμή, Ἰλ. Ν. 443, κτλ.· ἰδὲ ἐν λ. πολεμίζω, καὶ πρβλ. στύραξ, σαυρωτήρ. - Καθ’ Ἡσύχ.: «οὐρίαχον· τὸν σαυρωτῆρα. ἔστι δὲ σιδήριον ἐγκεκαμμένον εἰς τὸ ἕτερον μέρος τοῦ δόρατος». 2) τὸ μέσον τῆς κώπης, Πολυδ. Α΄, 90 (κοινῶς οὐρακός).

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
hampe de la lance destinée à recevoir un fer pointu qui servait à planter l’arme en terre.
Étymologie: οὐρά.

English (Autenrieth)

butt end of a spear. (Il.) (See cut under ἀμφίγυος.)