πυρίκαυστος: Difference between revisions

From LSJ

ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςlife is not worth living if you do not have at least one friend

Source
(Bailly1_4)
(Autenrieth)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> brûlé par le feu;<br /><b>2</b> causé par une brûlure.<br />'''Étymologie:''' [[πῦρ]], adj. verb. de [[καίω]].
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> brûlé par le feu;<br /><b>2</b> causé par une brûlure.<br />'''Étymologie:''' [[πῦρ]], adj. verb. de [[καίω]].
}}
{{Autenrieth
|auten=([[καίω]]): charred, Il. 13.564†.
}}
}}

Revision as of 15:33, 15 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πῠρίκαυστος Medium diacritics: πυρίκαυστος Low diacritics: πυρίκαυστος Capitals: ΠΥΡΙΚΑΥΣΤΟΣ
Transliteration A: pyríkaustos Transliteration B: pyrikaustos Transliteration C: pyrikafstos Beta Code: puri/kaustos

English (LSJ)

ον,

   A burnt in fire, Il. 13.564, Plu.2.922a, Vett.Val.127.32; in late Ep. πῠρί-καυτος, Epic. in Arch.Pap.7.4, Nonn.D.10.74, al.    2 caused by a burn (or scald, cf. Gal.13.384), φλυκταινίδες ὥσπερ π. Hp.Epid.2.1.1; π. [ἕλκη] Dsc. 1.68.2, cf. Hp.Fract.27, Arist.Pr.866a6; later πυρίκαυτα ἕλκεα Aret. SA1.9.    3 πυρίκαυστον, τό, plaster for a burn, Thphr.HP9.19.3, Ign.38; ἡ π. ἔμπλαστρος Asclep. ap. Gal.13.525.    II inflammatory, in the form -καυτος, Pl.Ti.85c, Luc.Asin.6, etc.    2 inflamed, ὑπερῴα πυρίκαυτος Aristid.Or.49(25).30.

German (Pape)

[Seite 822] mit Feuer gebrannt, angebrannt u. gehärtet; σκῶλος, Il. 13, 564; Nonn. D. 7, 158; Diosc.

Greek (Liddell-Scott)

πῠρίκαυστος: -ον, ὁ ἐν τῷ πυρὶ κεκαυμένος, Ἰλ. Ν. 563, Πλούτ. 2. 922Α. 2) ὁ ἐκ πυρὸς προξενούμενος, φλυκταινίδες ὥσπερ π. Ἱππ. 994D· ἕλκη π. Διοσκ. 1. 82 (81)· οὕτω μόνον τὰ πυρίκαυστα Ἱππ. 769Α, Ἀριστ. Προβλ. 1. 54, κτλ. 3) πυρίκαυστον, τό, ἔμπλαστρον ἢ ἀλοιφὴ διὰ κεκαυμένον μέρος τοῦ σώματος, Γαλην. ΙΙ. πεφλογισμένος, Πλάτ. Τίμ. 85C, ἐν τῷ τύπῳ -καυτος (ὅπερ ἀπαντᾷ καὶ παρὰ Λουκ. ἐν Λουκ. ἢ Ὄνῳ 6, κτλ.).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 brûlé par le feu;
2 causé par une brûlure.
Étymologie: πῦρ, adj. verb. de καίω.

English (Autenrieth)

(καίω): charred, Il. 13.564†.