ὀαρίζω: Difference between revisions
Θεῶν ὄνειδος τοὺς κακοὺς εὐδαιμονεῖν → Crimen deorum est improbi felicitas → Ein Vorwurf an die Götter ist der Schurken Glück
(Autenrieth) |
(sl1) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten=inf. ὀαριζέμει αι, ipf. ὀάριζε: [[converse]] [[familiarly]], [[chat]]. (Il.) | |auten=inf. ὀαριζέμει αι, ipf. ὀάριζε: [[converse]] [[familiarly]], [[chat]]. (Il.) | ||
}} | |||
{{Slater | |||
|sltr=[[ὀαρίζω]]<br /> <b>1</b>[[utter]] [[softly]] [[λίγεια]] μὲν Μοῖσ' ἀφα [] μων τελευταῖς ὀαρίζε [ι ] λόγον τερπνῶν ἐπέων (supp. Lobel) (Pae. 14.33) | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:19, 17 August 2017
English (LSJ)
(ὄαρος), Ep. Verb, used only in pres. and impf.,
A converse or chat with (Luc.Par.43), c. dat. pers., ὅθι ᾗ ὀάριζε γυναικί Il.6.516 ; τῷ ὀαριζέμεναι (v. δρῦς) 22.127 ; μετ' ἀθανάτοις ὀαρίζειν h.Merc.170 : c.acc. cogn., ὀάρους ὀαρίζει h.Hom.23.3 : contr. impf., ὠρίζεσκον φιλότητι h.Merc.58.
German (Pape)
[Seite 288] vertrauten Umgang haben, sich vertraulich unterhalten; τινί, mit Einem, vom Gespräche, παρθένος ἠΐθεός τ' ὀαρίζετον ἀλλήλοιϊν, Il. 22, 127, vgl. 6, 516; μετά τινι, H. h. Merc. 170; ὀάρους ὀαρίζειν, H. h. 22, 3; auch Luc. paras. 43.
Greek (Liddell-Scott)
ὀᾰρίζω: (ὄαρ), Ἐπικ. ῥῆμα ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστ. καὶ παρατ., συνομιλῶ μετὰ οἰκειότητος, «γλυκομιλῶ» μετά τινος, (Λουκ. Παράσ. 43), μετὰ δοτ. προσ. ὅθι ᾗ ὀάριζε γυναικὶ Ἰλ. Ζ. 516· ᾧ ὀαριζέμεναι (ἴδε ἐν λ. δρῦς) Χ. 127: οἰκείως κοινωνῶ, συνδιατρίβω, μετ’ ἀθανάτοις ὀαρίζειν Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 170· ὡσαύτως μετὰ συστοίχ. αἰτ., ὀάρους ὀαρίζειν Ὁμ. Ὕμν. 22. 3· συνῃρ. παρατατ., ὠρίζεσκον φιλότητι Ὁμ. Ὕμν. εἰς Ἑρμ. 58.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et impf. épq. ὀάριζον;
1 vivre en commerce intime : τινί, avec qqn;
2 p. ext. causer, jaser.
Étymologie: ὄαρ.
English (Autenrieth)
inf. ὀαριζέμει αι, ipf. ὀάριζε: converse familiarly, chat. (Il.)
English (Slater)
ὀαρίζω
1utter softly λίγεια μὲν Μοῖσ' ἀφα [] μων τελευταῖς ὀαρίζε [ι ] λόγον τερπνῶν ἐπέων (supp. Lobel) (Pae. 14.33)
