γλίχομαι

English (LSJ)

only pres. and impf., exc. aor. 1

   A ἐγλιξάμην Pl.Com. 241:—cling to, strive after, long for, τινός Hdt.3.72; Αἰγύπτου Id.4.152 (but γ. περὶ ἐλευθερίης Id.1.102 (s. v. l.)); ταῦτ' ἦν ὦν μάλιστ' ἐγλίχετο D.5.22; γ. τοῦ ζῆν Pl.Phd.117a, Charond. ap. Stob.4.2.24; κράτους Thphr.Char.26.1: c. acc., Hp.Ep.17 (dub.), Pl.Hipparch. 226e: folld. by a relat. clause, γλιχόμεθα τὴν μᾶζαν ἵνα λευκὴ παρῇ Alex.141.7; ὡς στρατηγήσεις γλίχεαι how thou shalt become general, Hdt.7.161: c. inf., ὧν ἐγλίχοντο μὴ ἅψασθαι Th.8.15; εἰδέναι Pl.Grg. 489d; λέγειν D.6.11; ἀποστερῆσαι Id.18.207; ζῆν Antiph.86.3; θιγεῖν Phld.D.3.1.—Not in Ep. or Trag. (γλῐ-: γλίχων [ῑ] is f.l. for γλήχων in Hdn. Gr.1.37.)

Greek (Liddell-Scott)

γλίχομαι: ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστ. καὶ παρατ. πλὴν τοῦ ἀορ. α΄ ἐγλιξάμην Πλάτ. Κωμ. Ἀδήλ. 70· (ἴδε ἐν λ. γλίσχρος, λισσός). Ἐπιμένω εἴς τι, ἀγωνίζομαι διά τι, προσπαθῶ ν’ ἀπολαύσω τι, ποθῶ, σφοδρῶς ἐπιθυμῶ, μ. γεν. πράγμ., ἐλευθερίης Ἡρόδ. 3. 72. . 4. 152 (ἀλλά, γλ. περὶ ἐλευθερίης ὁ αὐτ. 2. 102)· ταῦτ’ ἦν ὧν μάλιστ’ ἐγλίχετο Δημ. 62. 26· γλ. τοῦ ζῆν Πλάτ. Φαίδ. 117Α· -ὡσαύτως μ. αἰτ., Ἱππ. Ἐπ. 1282. 37, Πλάτ. Ἱππαρχ. 226D· - καὶ ἑπομένης ἐξηρτημένης προτάσεως, γλιχόμεθα τὴν μᾶζαν ἵνα λευκὴ παρῇ Ἄλεξ. Μανδρ. 1. 7· ὡς στρατηγήσεις, γλίχεται, πῶς θὰ γείνῃς στρατηγός, Ἡρόδ. 7. 161·- μ. ἀπαρ., ὧν ἐγλίχοντο μὴ ἅψασθαι Θουκ. 8. 15· εἰδέναι Πλάτ. Γοργ. 489D· λέγειν Δημ. 68. 18· ἀποστερεῖσθαι ὁ αὐτ. 297. 4· ζῆν Ἀντιφ. Διπλ. 2. Δὲν ἀπαντᾷ δὲ οὔτε παρὰ τοῖς Ἐπ. οὔτε παρὰ τοῖς Τραγ. ποιηταῖς. [γλῐ· διότι τὸ γλίχων μὲ ῑ (ἀναφερόμενον ὑπὸ τοῦ Ἀρκαδ. 16, κτλ.) ἢ εἶνε σφάλμα ἀντὶ τοῦ γλήχων ἢ κύριον ὄνομα· πρβλ. Σουΐδ. ἐν λ. γλήχων].

French (Bailly abrégé)

seul. prés., impf. ἐγλιχόμην et ao. ἐγλιξάμην;
litt. se coller à ; s’attacher à;
fig. souhaiter vivement, désirer fortement : τινός, περί τινος, τι qch.
Étymologie: apparenté à γλοιός.

Spanish (DGE)

• Prosodia: [-ῐ-]

• Morfología: [sólo tema de pres. excepto aor. ἐγλιξάμην Pl.Com.268]
1 desear ardientemente, anhelar, ansiar c. gen. γλιχόμενοι Αἰγύπτου anhelando (llegar a) Egipto Hdt.4.152, ἐν νήσοισιν ἐόντες ἠπείρων γλίχονται Hp.Ep.17.5, ἐλευθερίης Hdt.8.143, cf. 2.102, 3.72, D.5.22, τούτων τῶν κακῶν Ar.Fr.104, τοῦ ζῆν Pl.Phd.117a, Charond.62, ἰσχύος καὶ κέρδους Thphr.Char.26.1, τᾶς σωφροσύνας Pythag.Ep.3.2, cf. AP 9.334 (Pers.), Plu.2.1b, 47c, εἰρήνης Polyaen.2.1.1, Luc.Herod.1, τοῦ καρποῦ Aen.Tact.7.1, cf. Longus 3.8.1
•c. ac. σμικρὰ καὶ ὀλίγου ἄξια ... γλίχονται ὑπερφυῶς Pl.Hipparch.226e
•c. inf. τά τε χίλια τάλαντα, ὧν ... ἐγλίχοντο μὴ ἅψασθαι Th.8.15, εἰδέναι Pl.Grg.489d, λέγειν D.6.11, ζῆν Antiph.86.3, θιγεῖν καὶ συνεῖναι Phld.D.3.1.16, cf. D.18.207, Plu.2.84d
•c. or. final ὡς δὲ στρατηγήσεις αὐτῆς, γλίχεαι tú aspiras a gobernarla Hdt.7.161, γλιχόμεθα μὲν τὴν μᾶζαν ἵνα λευκὴ παρῇ Alex.145.7, cf. Pl.Com.l.c.
2 quedarse pegado c. περί y gen., de donde fig. fluctuar, vacilar περὶ τῆς πέμπτης Arist.Sens.437^a21.

• Etimología: v. γλοιός.