βαρύθυμος: Difference between revisions
Πᾶσιν γὰρ εὖ φρονοῦσι συμμαχεῖ τύχη → Sapientibus Fortuna se fert opiferam → Mit allen, die klug denken, steht das Glück im Bund
(Bailly1_1) |
(big3_8) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />irrité, mécontent.<br />'''Étymologie:''' [[βαρύς]], [[θυμός]]. | |btext=ος, ον :<br />irrité, mécontent.<br />'''Étymologie:''' [[βαρύς]], [[θυμός]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(βᾰρύθῡμος) -ον<br /><br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ρῠ-]<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[severo]], [[implacable]] de la cólera ὀργὴ β. cólera que abruma el corazón</i> E.<i>Med</i>.176, de la audacia θράσος βαρύθυμον LXX 3<i>Ma</i>.6.20<br /><b class="num">•</b>de pers. [[enfadado]], [[colérico]] νύμφα Διὸς βαρύθυμε ¡oh irritada esposa de Zeus!</i> Call.<i>Del</i>.215, φύσει εἶναι β. ser colérico por naturaleza</i> Charito 2.7.2, [[δύσζηλος]] καὶ β. [[γυνή]] mujer irascible y colérica</i> Plu.<i>Alex</i>.9, μᾶλλον γὰρ ... ὀξύθυμον εἶναι [[δεῖ]] τὸν πατέρα ἢ βαρύθυμον conviene más que el padre sea de genio irritable que severo</i> Plu.2.13d, φύσει β. εἶναι (Παρύσατις) Plu.<i>Art</i>.6, cf. compar., Phld.<i>Ir</i>.30.34, de anim. βαρύθυμον ... τὸ ζῳόν ἐστι (ὀνοκένταυρα) Ael.<i>NA</i> 17.9.<br /><b class="num">2</b> [[apenado]], [[abatido]] γυνά Call.<i>Cer</i>.80<br /><b class="num">•</b>neutr. subst. τὸ βαρύθυμον [[melancolía]], [[dolor]], <i>IEphesos</i> 11A.30 (II d.C.), Poll.3.99.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[abatidamente]] ἔχειν β. Alciphr.4.18.14, Poll.3.99. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:05, 21 August 2017
English (LSJ)
ον,
A heavy in spirit: indignant, sullen, ὀργή E.Med.176, cf. Call.Cer.81, etc.; opp. ὀξύθυμος, Plu.2.13e: Sup., Phld.Ir.p.64 W. Adv. -μως, ἔχειν Alciphr. 2.3; rejected by Poll.3.99.
German (Pape)
[Seite 434] mißmüthig, sowohl niedergeschlagen, traurig, als zornig; ὀργή Eur. Med. 176; Call. Del. 215; H. h. Cer. 81; in Prosa, Plut. Alex. 9 u. öfter. – Adv. βαρυθύμως, Alciphr. 2, 3. ·
Greek (Liddell-Scott)
βᾰρύθῡμος: -ον, ὁ βεβαρημένος τὴν ψυχὴν, ἠγανακτημένος, κατηφής, Εὐρ. Μηδ. 176, Καλλ. εἰς Δήμ. 81, κτλ.-Ἐπίρρ. -μως Ἀλκίφρ. 2. 3. ἀποδοκιμαζόμενον ὑπὸ τοῦ Πολυδ. 3. 99.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
irrité, mécontent.
Étymologie: βαρύς, θυμός.
Spanish (DGE)
(βᾰρύθῡμος) -ον
• Prosodia: [-ρῠ-]
I 1severo, implacable de la cólera ὀργὴ β. cólera que abruma el corazón E.Med.176, de la audacia θράσος βαρύθυμον LXX 3Ma.6.20
•de pers. enfadado, colérico νύμφα Διὸς βαρύθυμε ¡oh irritada esposa de Zeus! Call.Del.215, φύσει εἶναι β. ser colérico por naturaleza Charito 2.7.2, δύσζηλος καὶ β. γυνή mujer irascible y colérica Plu.Alex.9, μᾶλλον γὰρ ... ὀξύθυμον εἶναι δεῖ τὸν πατέρα ἢ βαρύθυμον conviene más que el padre sea de genio irritable que severo Plu.2.13d, φύσει β. εἶναι (Παρύσατις) Plu.Art.6, cf. compar., Phld.Ir.30.34, de anim. βαρύθυμον ... τὸ ζῳόν ἐστι (ὀνοκένταυρα) Ael.NA 17.9.
2 apenado, abatido γυνά Call.Cer.80
•neutr. subst. τὸ βαρύθυμον melancolía, dolor, IEphesos 11A.30 (II d.C.), Poll.3.99.
II adv. -ως abatidamente ἔχειν β. Alciphr.4.18.14, Poll.3.99.
