καταβραβεύω: Difference between revisions
ἐὰν ἐκπέσῃ τὸ σιδήριον καὶ αὐτὸς πρόσωπον ἐτάραξεν καὶ δυνάμεις δυναμώσει καὶ περισσεία τοῦ ἀνδρείου σοφία (Ecclesiastes 10:10, LXX version) → If the iron axe fails, and the man has furrowed his brow, he will gather his strength, and the redoubling of his manly vigor will be the wise thing.
(Bailly1_3) |
(strοng) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=prononcer contre qqn par suite d’intrigues ; évincer, frustrer.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[βραβεύω]]. | |btext=prononcer contre qqn par suite d’intrigues ; évincer, frustrer.<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[βραβεύω]]. | ||
}} | |||
{{StrongGR | |||
|strgr=from [[κατά]] and [[βραβεύω]] (in its [[original]] [[sense]]); to [[award]] the [[price]] [[against]], i.e. ([[figuratively]]) to [[defraud]] (of [[salvation]]): [[beguile]] of [[reward]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 17:47, 25 August 2017
English (LSJ)
A give judgement against one as βραβεύς, and so, deprive one of the prize, deprive one of one's right, c. acc., Ep.Col.2.18, Sch.Il.1.399:—Pass., ὑπὸ Μειδίου καταβραβευθέντα being cast in his suit by means of Meidias, Test. ap. D.21.93, cf. Sammelb.4512B58 (ii B. C.). 2 c. gen., rule over, ἡ γῆ κ. τῶν λοιπῶν Vett.Val.344.29.
German (Pape)
[Seite 1341] als Kampfrichter gegen Einen entscheiden, übh. verurtheilen; Dem. 21, 93 ἐπιστάμεθα Στράτωνα ὑπὸ Μειδίου καταβραβευθέντα; Sp., wie Schol. H. 1, 399.
Greek (Liddell-Scott)
καταβρᾰβεύω: καταδικάζω τινὰ ὡς βραβέα, ἑπομένως, στερῶ τινα τοῦ βραβείου, στερῶ τῶν δικαίων του, ἀδικῶ αὐτόν, μετ’ αἰτ., Ἐπιστ. π. Κολ. β΄, 18, Σχόλ. εἰς Ἰλ. Α. 399, Εὐστ. ― Παθ., ὑπὸ Μειδίου καταβραβευθέντα, ἀδίκως καταδικασθέντα κατὰ τὴν δίκην του διὰ τῶν ἐνεργειῶν τοῦ Μειδίου, Δημ. 544 ἐν τέλ. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «καταβραβεύεται· κατακρίνεται. καταγωνίζεται».
French (Bailly abrégé)
prononcer contre qqn par suite d’intrigues ; évincer, frustrer.
Étymologie: κατά, βραβεύω.
English (Strong)
from κατά and βραβεύω (in its original sense); to award the price against, i.e. (figuratively) to defraud (of salvation): beguile of reward.