ἀτακτέω

English (LSJ)

of a soldier,

   A to be undisciplined, opp. εὐτακτέω, X.Cyr. 7.2.6, D.3.11; τοὺς ἀτακτοῦντας τῶν τριηράρχων IG2.809b13:—Pass., πολλὰ γὰρ ἠτάκτητο αὐτοῖς J.AJ17.10.10: generally, neglect one's duty, fail to discharge obligation, PEleph.2.13(iii B. C.), 2 Ep.Thess.3.7, POxy.275.24(i A. D.).    2 generally, lead a disorderly life, Lys. 14.18, X.Oec.7.31: c. gen., τῆς πατρίου ἀγωγῆς to desert it, Plu.2.235b.    3 raise a riot or rebellion, OGI200.6 (iv A. D.).

German (Pape)

[Seite 383] unordentlich sein, bes. von Soldaten, Reih u. Glied verlassen, keine Mannszucht halten, Xen. Cyr. 7, 2, 6 u. sonst; vgl. Dem. 3, 31, wo es den zum Kriegsdienst verpflichteten, aber nicht sich stellenden Bürger bezeichnet; den Gesetzen nicht gehorchen, Xen. Cyr. 8, 1, 22; Lys. 14, 18; τινός Plut. Lac. apophth. p. 243, wo aber ἀτυχήσαντες bessere Lesart ist.

Greek (Liddell-Scott)

ἀτακτέω: ἐπὶ στρατιώτου, εἶμαι ἀνυπότακτος, ἀτακτῶ, ἀντίθετον τῷ εὐτακτέω, Ξεν. Κύρ. 7. 2, 6, Δημ. 31. 17· ὁ Ἰώσηπ. ἐν Ἀρχ. Ἰ. 17. 10, 10, ἔχει παθ. τύπον, πολλά γὰρ ἠτάκτητο αὐτοῖς. 2) ἐν γένει, διάγω βίον ἄτακτον, εἶμαι ἄτακτος, ἀκατάστατος, Λυσ. 141. 19, Ξεν. Οἰκ. 7, 31· μετὰ γεν. ἀτακτήσας τῆς πατρίου ἀγωγῆς, ἀποσκιρτήσας αὐτῆς, Πλούτ. 2. 235Β, κτλ.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
f. ἀτακτήσω;
1 ne pas garder son poste, être indiscipliné ; fig. ἀ. τῆς πατρίου ἀγωγῆς PLUT déserter le genre de vie de ses pères;
2 abs. se livrer au désordre.
Étymologie: ἄτακτος.

Spanish (DGE)

1 abandonar el puesto, ser indisciplinado de soldados y tropas, Lys.14.18, D.3.11, X.Cyr.7.2.6, D.S.18.17
•en v. pas. romper la formación πολλὰ δὲ ἠτάκτητο αὐτοῖς de una tropa indisciplinada, I.AI 17.296
•en otras actividades no cumplir con el deber τοὺς ἀτακτοῦντας τῶν τριηράρχων IG 2².1629.245 (IV a.C.), εἰ δέ τις παρ' ἃ ὁ θεὸς ἔφυσε ποιεῖ, ἴσως τι καὶ ἀτακτῶν X.Oec.7.31, en la escuela ἐφ' οὗ ἂν φαίη ὁ διδάσκαλος ὁ ἀτακτήσας παῖς τυπτέσθω A.D.Synt.68.25, cf. Hierocl.Facet.61, gener. (νόμος) τάττειν ἱκανός ἐστι καὶ ὁρᾶν τὸν ἀτακτοῦντα X.Cyr.8.1.22, ὅτι οὐκ ἠτακτήσαμεν ἐν ὑμῖν 2Ep.Thess.3.7
•incumplir un acuerdo o norma ἡ πρᾶξις ἔστω ἐκ τοῦ ἀτακτοῦντος καὶ μὴ ποιοῦντος κατὰ τὰ γεγραμμένα del que rompe la cláusula de un testamento PEleph.2.13 (III a.C.), οὐκ ἐξόντος μοι ἀτακτεῖν ἐν τῇ καταβολῇ no estándome permitido ser remiso a la hora de pagar, SB 11599.8 (II d.C.), Ἀρμενίους ἐν σπονδαῖς ἀτακτήσαντας los armenios que habían roto las treguas Philostr.Im.2.5.1
•soliviantarse, desmandarse ἀτακτησάντων κατὰ καιρὸν τοῦ ἔθνους τῶν Βουγαειτῶν SEG 32.1601.5 (Axo IV/V d.C.)
•καὶ νεότης οὐκ ἀτακτήσει Philostr.VA 6.30, cf. 1.15
•de caballos desbocarse una yegua en celo αἰδεῖται γάρ, καὶ οὐκ ἀτακτεῖ Ael.NA 11.18, ἵπποι ἀτακτοῦντες μετ' ἐκπλήξεως Philostr.Im.2.5.1
•del sol mostrar irregularidades εἰ δ' αὖ φήσουσι ... ἀτακτεῖν ταῖς κινήσεσι τὸν ἥλιον Plu.2.411b.
2 faltar al trabajo ὅσας δ' ἐὰν ἐν τούτῳ ἀτακτήσῃ ἡμέρας POxy.275.25 (I d.C.), cf. PWisc.4.22 (I d.C.), POxy.Hels.29.33 (I d.C.), PMich.587.27 (I d.C.).

English (Strong)

from ἄτακτος; to be (i.e. act) irregular: behave self disorderly.