βουφάγος: Difference between revisions
οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν → for great feeders and heavy drinkers are alone esteemed as men by the barbarians
(7) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (17 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=voufagos | |Transliteration C=voufagos | ||
|Beta Code=boufa/gos | |Beta Code=boufa/gos | ||
|Definition=[ | |Definition=[ᾰ], ον, [[ox-eating]], Simon.179.4, ''AP''7.426 (Antip. Sid.); of Hercules, Luc. ''Am.''4, Porph.''Abst.''1.22, cf. ''AP''9.59 (Antip.): expld. by [[πολυφάγος]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον <br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ᾰ-]<br /><b class="num">1</b> [[devorador de toros]] o [[vacas]] [[λέων]] Simon.307P., cf. <i>AP</i> 7.426 (Antip.Sid.)<br /><b class="num">•</b> como aumentativo [[comilón]] de Heracles, Luc.<i>Am</i>.4, Porph.<i>Abst</i>.1.22, <i>AP</i> 9.59 (Antip.Sid.), Eust.1523.3, del lapita Corono, Orph.<i>A</i>.138, cf. Hsch.<br /><b class="num">2</b> medic. n. de un [[remedio para digestiones pesadas y colitis]] Marcell.Emp.29.15. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0460.png Seite 460]] Rinder fressend, [[λέων]] Antp. Sid. 91 (VII, 426); Herkules, Luc. Amor. 7; Ant. Th. 19 (IX, 59); übh. gefräßig. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0460.png Seite 460]] Rinder fressend, [[λέων]] Antp. Sid. 91 (VII, 426); Herkules, Luc. Amor. 7; Ant. Th. 19 (IX, 59); übh. gefräßig. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{bailly | ||
| | |btext=ος, ον :<br />[[qui mange les bœufs]].<br />'''Étymologie:''' [[βοῦς]], [[φαγεῖν]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=[[βουφάγος]] -ον [[βοῦς]], [[φαγεῖν]] [[die runderen eet]]. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{elru | ||
| | |elrutext='''βουφάγος:''' [[пожирающий быков]] ([[λέων]] Anth.; [[Ἡρακλῆς]] Luc.). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[βουφάγος]], -ον (Α)<br />αυτός που μπορεί να φάει ένα [[βόδι]] [[μόνος]] του, [[φαγάς]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[βους]] <span style="color: red;">+</span> -[[φάγος]] <span style="color: red;"><</span> [[φαγείν]], απρμφ. του <i>έφαγον</i> (αόρ. β' του [[εσθίω]] «[[τρώγω]]»)]. | |mltxt=[[βουφάγος]], -ον (Α)<br />αυτός που μπορεί να φάει ένα [[βόδι]] [[μόνος]] του, [[φαγάς]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[βους]] <span style="color: red;">+</span> -[[φάγος]] <span style="color: red;"><</span> [[φαγείν]], απρμφ. του <i>έφαγον</i> (αόρ. β' του [[εσθίω]] «[[τρώγω]]»)]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''βουφάγος:''' [ᾰ], -ον ([[φαγεῖν]]), αυτός που τρώει, που καταβροχθίζει βόδια, σε Ανθ. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''βουφάγος''': [ᾰ], -ον, ὁ τρώγων [[βοῦς]], Σιμων. ἐν Ἀνθ. ΙΙ. 6. 217, πρβλ. 7. 426· ἐπὶ τοῦ Ἡρακλέους, Λουκ. Ἔρωσ. 4, πρβλ. Ἀνθ. ΙΙ. 9. 59. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[φαγεῖν]]<br />ox-[[eating]], Anth. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:55, 25 August 2023
English (LSJ)
[ᾰ], ον, ox-eating, Simon.179.4, AP7.426 (Antip. Sid.); of Hercules, Luc. Am.4, Porph.Abst.1.22, cf. AP9.59 (Antip.): expld. by πολυφάγος, Hsch.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ᾰ-]
1 devorador de toros o vacas λέων Simon.307P., cf. AP 7.426 (Antip.Sid.)
• como aumentativo comilón de Heracles, Luc.Am.4, Porph.Abst.1.22, AP 9.59 (Antip.Sid.), Eust.1523.3, del lapita Corono, Orph.A.138, cf. Hsch.
2 medic. n. de un remedio para digestiones pesadas y colitis Marcell.Emp.29.15.
German (Pape)
[Seite 460] Rinder fressend, λέων Antp. Sid. 91 (VII, 426); Herkules, Luc. Amor. 7; Ant. Th. 19 (IX, 59); übh. gefräßig.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui mange les bœufs.
Étymologie: βοῦς, φαγεῖν.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βουφάγος -ον βοῦς, φαγεῖν die runderen eet.
Russian (Dvoretsky)
βουφάγος: пожирающий быков (λέων Anth.; Ἡρακλῆς Luc.).
Greek Monolingual
βουφάγος, -ον (Α)
αυτός που μπορεί να φάει ένα βόδι μόνος του, φαγάς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βους + -φάγος < φαγείν, απρμφ. του έφαγον (αόρ. β' του εσθίω «τρώγω»)].
Greek Monotonic
βουφάγος: [ᾰ], -ον (φαγεῖν), αυτός που τρώει, που καταβροχθίζει βόδια, σε Ανθ.
Greek (Liddell-Scott)
βουφάγος: [ᾰ], -ον, ὁ τρώγων βοῦς, Σιμων. ἐν Ἀνθ. ΙΙ. 6. 217, πρβλ. 7. 426· ἐπὶ τοῦ Ἡρακλέους, Λουκ. Ἔρωσ. 4, πρβλ. Ἀνθ. ΙΙ. 9. 59.
