φιλήνεμος: Difference between revisions
δειναὶ δ' ἅμ' ἕπονται κῆρες ἀναπλάκητοι → and after him come dread spirits of death that never miss their mark
(12) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (18 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=filinemos | |Transliteration C=filinemos | ||
|Beta Code=filh/nemos | |Beta Code=filh/nemos | ||
|Definition= | |Definition=φιλήνεμον, ([[ἄνεμος]]) [[loving the wind]], πίτυς Plu.2.676a; (of bellows) αὐλός ''AP''6.92 (Phil.). | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1277.png Seite 1277]] den Wind liebend, αὐλὸς [[καμινευτήρ]] Philp. 16 (VI, 92); dem Winde ausgesetzt, windig, [[πίτυς]] Alciphr. 3, 11. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[qui aime le vent]], [[exposé au vent]], [[venté]].<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[ἄνεμος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''φιλήνεμος:'''<br /><b class="num">1</b> [[обвеваемый ветрами]] ([[πίτυς]] Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[любящий дуновение]] (уст) ([[αὐλός]] Anth.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''φῐλήνεμος''': -ον, ([[ἄνεμος]]) ὁ ἀγαπῶν τὸν ἄνεμον, [[πίτυς]] Πλούτ. 2. 676Α· αὐλὸς Ἀνθ. Παλ. 6. 92. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ον, Α<br />αυτός που αγαπά τον άνεμο («αὐλὸν καμινευτῆρα τὸν φιλήνεμον», <b>Ανθ. Παλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[ἄνεμος]] ([[πρβλ]]. [[πυρήνεμος]]). Το -<i>η</i>- του τ. οφείλεται σε [[έκταση]] λόγω συνθέσεως]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''φῐλήνεμος:''' -ον ([[ἄνεμος]]), αυτός που αγαπά τον άνεμο· λέγεται για πνευστό [[φλάουτο]], σε Ανθ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=φῐλ-ήνεμος, ον, [[ἄνεμος]]<br />[[loving]] [[wind]]: of a [[flute]], played by the [[breath]], Anth. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:26, 25 August 2023
English (LSJ)
φιλήνεμον, (ἄνεμος) loving the wind, πίτυς Plu.2.676a; (of bellows) αὐλός AP6.92 (Phil.).
German (Pape)
[Seite 1277] den Wind liebend, αὐλὸς καμινευτήρ Philp. 16 (VI, 92); dem Winde ausgesetzt, windig, πίτυς Alciphr. 3, 11.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime le vent, exposé au vent, venté.
Étymologie: φίλος, ἄνεμος.
Russian (Dvoretsky)
φιλήνεμος:
1 обвеваемый ветрами (πίτυς Plut.);
2 любящий дуновение (уст) (αὐλός Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
φῐλήνεμος: -ον, (ἄνεμος) ὁ ἀγαπῶν τὸν ἄνεμον, πίτυς Πλούτ. 2. 676Α· αὐλὸς Ἀνθ. Παλ. 6. 92.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που αγαπά τον άνεμο («αὐλὸν καμινευτῆρα τὸν φιλήνεμον», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + ἄνεμος (πρβλ. πυρήνεμος). Το -η- του τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως].
Greek Monotonic
φῐλήνεμος: -ον (ἄνεμος), αυτός που αγαπά τον άνεμο· λέγεται για πνευστό φλάουτο, σε Ανθ.
Middle Liddell
φῐλ-ήνεμος, ον, ἄνεμος
loving wind: of a flute, played by the breath, Anth.
