νυγμή: Difference between revisions
From LSJ
Πολλῶν ὁ καιρὸς γίγνεται διδάσκαλος → Rebus magistra plurimis occasio → Zum Lehrer wird für viele die Gelegenheit
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=nygmi | |Transliteration C=nygmi | ||
|Beta Code=nugmh/ | |Beta Code=nugmh/ | ||
|Definition=ἡ, = | |Definition=ἡ, = [[νυγμός]] ([[pricking sensation]], [[irritation]], [[prickings]]), Plu.''Ant.''86.<br><span class="bld">2</span> [[dot]], in punctuation, Dosith.p.380 K. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ῆς (ἡ) :<br />[[piqûre]].<br />'''Étymologie:''' [[νύσσω]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ἡ, <i>das [[Stechen]], der [[Stich]]</i>, Plut. <i>Ant</i>. 86; nach Hesych. auch = [[κέντρον]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''νυγμή:''' ἡ [[укол]] Plut. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''νυγμή''': ἡ, = τῷ ἑπομ., Πλουτ. Ἀντών. 86. 2) Καθ’ Ἡσύχ.: «[[νυγμή]]. [[κέντρον]]». | |lstext='''νυγμή''': ἡ, = τῷ ἑπομ., Πλουτ. Ἀντών. 86. 2) Καθ’ Ἡσύχ.: «[[νυγμή]]. [[κέντρον]]». | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Line 21: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''νυγμή:''' ἡ ([[νύσσω]]), κέντρισμα, [[τσίμπημα]], σε Πλούτ. | |lsmtext='''νυγμή:''' ἡ ([[νύσσω]]), κέντρισμα, [[τσίμπημα]], σε Πλούτ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[νυγμή]], ἡ, [[νύσσω]]<br />a pricking, [[puncture]], Plut. | |mdlsjtxt=[[νυγμή]], ἡ, [[νύσσω]]<br />a pricking, [[puncture]], Plut. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 11:05, 25 August 2023
English (LSJ)
ἡ, = νυγμός (pricking sensation, irritation, prickings), Plu.Ant.86.
2 dot, in punctuation, Dosith.p.380 K.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
piqûre.
Étymologie: νύσσω.
German (Pape)
ἡ, das Stechen, der Stich, Plut. Ant. 86; nach Hesych. auch = κέντρον.
Russian (Dvoretsky)
νυγμή: ἡ укол Plut.
Greek (Liddell-Scott)
νυγμή: ἡ, = τῷ ἑπομ., Πλουτ. Ἀντών. 86. 2) Καθ’ Ἡσύχ.: «νυγμή. κέντρον».
Greek Monolingual
νυγμή, ἡ (Α)
1. νυγμός
2. (στη στίξη) η στιγμή, η τελεία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. νυγ- (πρβλ. παθ. αόρ. ἐνύγ-ην) του νύσσω «κεντώ» + κατάλ. -μη].
Greek Monotonic
νυγμή: ἡ (νύσσω), κέντρισμα, τσίμπημα, σε Πλούτ.