ιωβηλαίο: Difference between revisions
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
m (Text replacement - "αῑος" to "αῖος") |
m (Text replacement - "αῑα" to "αῖα") |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=τὸ (Α | |mltxt=τὸ (Α ἰωβηλαῖον, τὸ και ἰωβηλαῖος και [[ἰώβηλος]], ὁ)<br />(στους Εβραίους) το τελευταίο [[έτος]] [[κάθε]] πεντηκονταετίας<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[γιορτή]] για τη [[συμπλήρωση]] ορισμένου αριθμού (25, 50, 100) ετών από κάποιο [[γεγονός]] και ειδικότερα για τη [[συμπλήρωση]] [[πενήντα]] ετών (α. «το [[ζεύγος]] γιόρτασε το [[ιωβηλαίο]] τών γάμων του» β. «γιορτάστηκε το [[ιωβηλαίο]] της εφημερίδας»)<br /><b>2.</b> (στους Ρωμαιοκαθολικούς) [[άφεση]] αμαρτιών από τον πάπα [[κατά]] την άνοδό του στον θρόνο<br /><b>αρχ.</b><br /><b>στον πληθ.</b> <i>τὰ Ἰωβηλαῖα</i><br />[[τίτλος]] απόκρυφου βιβλίου της ΠΔ.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> εβρ. <i>y</i><i>ō</i><i>bh</i><i>ē</i><i>l</i> «[[βούκινο]], [[σάλπιγγα]]». Η [[ονομασία]] της λ. οφείλεται στο ότι με τον ήχο της σάλπιγγας δήλωναν την [[έναρξη]] του τελευταίου έτους [[κάθε]] πεντηκονταετίας].<br />ἰωβηλαῖος, ὁ (Α)<br /><b>βλ.</b> [[ιωβηλαίο]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 14:10, 28 March 2021
Greek Monolingual
τὸ (Α ἰωβηλαῖον, τὸ και ἰωβηλαῖος και ἰώβηλος, ὁ)
(στους Εβραίους) το τελευταίο έτος κάθε πεντηκονταετίας
νεοελλ.
1. γιορτή για τη συμπλήρωση ορισμένου αριθμού (25, 50, 100) ετών από κάποιο γεγονός και ειδικότερα για τη συμπλήρωση πενήντα ετών (α. «το ζεύγος γιόρτασε το ιωβηλαίο τών γάμων του» β. «γιορτάστηκε το ιωβηλαίο της εφημερίδας»)
2. (στους Ρωμαιοκαθολικούς) άφεση αμαρτιών από τον πάπα κατά την άνοδό του στον θρόνο
αρχ.
στον πληθ. τὰ Ἰωβηλαῖα
τίτλος απόκρυφου βιβλίου της ΠΔ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < εβρ. yōbhēl «βούκινο, σάλπιγγα». Η ονομασία της λ. οφείλεται στο ότι με τον ήχο της σάλπιγγας δήλωναν την έναρξη του τελευταίου έτους κάθε πεντηκονταετίας].
ἰωβηλαῖος, ὁ (Α)
βλ. ιωβηλαίο.
