εὔκληρος: Difference between revisions
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
mNo edit summary |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eykliros | |Transliteration C=eykliros | ||
|Beta Code=eu)/klhros | |Beta Code=eu)/klhros | ||
|Definition=Dor. [[εὐκλαρος]], ον, [[fortunate]], | |Definition=Dor. [[εὐκλαρος]], ον, [[fortunate]], [[LXX]] ''De.''4.20, ''APl.''4.296 (Antip.), Ael. ''Fr.''288: euphemism of the [[dead]], ''BGU''1209.5 (i B. C.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1075.png Seite 1075]] ein gutes Loos habend, glücklich, Poll. 3, 109; ἐΰκλαρον Σαλαμῖνα Antp. 45 (Plan. 296). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1075.png Seite 1075]] ein gutes Loos habend, glücklich, Poll. 3, 109; ἐΰκλαρον Σαλαμῖνα Antp. 45 (Plan. 296). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[bien partagé]], [[heureux]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[κλῆρος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὔκληρος''': -ον, [[τυχηρός]], [[εὐτυχής]], Ἀνθ. Πλαν. 296, πρβλ. Α. Β. 34. 25 ἐν λ. [[δύσκληρος]]. - ὁ Φώτιος ἑρμηνεύει : «[[εὐεπίτευκτος]]» | |lstext='''εὔκληρος''': -ον, [[τυχηρός]], [[εὐτυχής]], Ἀνθ. Πλαν. 296, πρβλ. Α. Β. 34. 25 ἐν λ. [[δύσκληρος]]. - ὁ Φώτιος ἑρμηνεύει: «[[εὐεπίτευκτος]]». | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Latest revision as of 11:07, 25 August 2023
English (LSJ)
Dor. εὐκλαρος, ον, fortunate, LXX De.4.20, APl.4.296 (Antip.), Ael. Fr.288: euphemism of the dead, BGU1209.5 (i B. C.).
German (Pape)
[Seite 1075] ein gutes Loos habend, glücklich, Poll. 3, 109; ἐΰκλαρον Σαλαμῖνα Antp. 45 (Plan. 296).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
bien partagé, heureux.
Étymologie: εὖ, κλῆρος.
Greek (Liddell-Scott)
εὔκληρος: -ον, τυχηρός, εὐτυχής, Ἀνθ. Πλαν. 296, πρβλ. Α. Β. 34. 25 ἐν λ. δύσκληρος. - ὁ Φώτιος ἑρμηνεύει: «εὐεπίτευκτος».
Greek Monolingual
εὔκληρος, -ον (ΑΜ) (Α δωρ. τ. εὔκλαρος, -ον)
1. αυτός που έχει καλή μοίρα, ο ευτυχής, ο τυχερός
2. (κατά τον Φώτιο) «εὐεπίτευκτος»
αρχ.
(κατ' ευφημισμό για νεκρούς) ο μακαρίτης («ὁ εὔκληρος ἀδελφός σου», πάπ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κλήρος].
Greek Monotonic
εὔκληρος: -ον, τυχερός, ευτυχισμένος, σε Ανθ.
