χρυσοχάλινος: Difference between revisions
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (5 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=chrysochalinos | |Transliteration C=chrysochalinos | ||
|Beta Code=xrusoxa/linos | |Beta Code=xrusoxa/linos | ||
|Definition=[ᾰ], ον, [[with goldstudded bridle]], ἵππος | |Definition=[ᾰ], ον, [[with goldstudded bridle]], ἵππος [[Herodotus|Hdt.]]9.20, [[Xenophon|X.]]''[[Cyropaedia|Cyr.]]''1.3.3, etc.; χ. πάταγον ψαλίων Ar.''Pax'' 155 (anap.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1383.png Seite 1383]] mit goldenem Zaume, Zügel; Ar. Pax 155; sp. D., ἡλίου [[δρόμος]] Pompej. 2 (VII, 219); [[ἵππος]] Xen. An. 1, 2,27 Cyr. 1, 3,3; Plut. Crass. 31. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1383.png Seite 1383]] mit goldenem Zaume, Zügel; Ar. Pax 155; sp. D., ἡλίου [[δρόμος]] Pompej. 2 (VII, 219); [[ἵππος]] Xen. An. 1, 2,27 Cyr. 1, 3,3; Plut. Crass. 31. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[à frein d'or]].<br />'''Étymologie:''' [[χρυσός]], [[χαλινός]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''χρῡσοχάλῑνος:''' (ᾰ) с золотой или с золоченой уздечкой ([[ἵππος]] Her., Xen., Plut.): χ. [[πάταγος]] Arph. звякание золотой уздечки; χ. [[δρόμος]] ἠελίοιο Anth. путь, совершаемый солнцем на златосбруйных конях. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''χρῡσοχάλῑνος''': [ᾰ], -ον, ὁ ἔχων χαλινὸν χρυσοποίκιλτον, ἐπὶ τῶν ἵππων τῶν Περσῶν, Ἡρόδ. 9. 20, Ξεν. Κύρ. Παιδ. 1. 3, 3, κλπ· [[πάταγος]] ψαλίων [[χρυσοχάλινος]] Ἀριστοφ. Εἰρ 155, [[ὡσαύτως]] χρυσοχαλίνωτος, ον, Ἰω. Χρυσ. τ. 5, σελ. 115· 15. | |lstext='''χρῡσοχάλῑνος''': [ᾰ], -ον, ὁ ἔχων χαλινὸν χρυσοποίκιλτον, ἐπὶ τῶν ἵππων τῶν Περσῶν, Ἡρόδ. 9. 20, Ξεν. Κύρ. Παιδ. 1. 3, 3, κλπ· [[πάταγος]] ψαλίων [[χρυσοχάλινος]] Ἀριστοφ. Εἰρ 155, [[ὡσαύτως]] χρυσοχαλίνωτος, ον, Ἰω. Χρυσ. τ. 5, σελ. 115· 15. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α<br />αυτός που έχει χρυσά ή χρυσοστόλιστα χαλινάρια (α. «[[ἅρμα]] χρυσοχάλινον», ΠΔ<br />β. «ἵππον... χρυσοχάλινον», <b>Ηρόδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>χρυσ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>χάλινος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[χαλινός]]), [[πρβλ]]. | |mltxt=-ον, Α<br />αυτός που έχει χρυσά ή χρυσοστόλιστα χαλινάρια (α. «[[ἅρμα]] χρυσοχάλινον», ΠΔ<br />β. «ἵππον... χρυσοχάλινον», <b>Ηρόδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>χρυσ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>χάλινος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[χαλινός]]), [[πρβλ]]. [[ἀργυροχάλινος]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''χρῡσοχάλῑνος:''' [ᾰ], -ον, αυτός που έχει χρυσό [[χαλινάρι]], σε Ηρόδ., Ξεν. | |lsmtext='''χρῡσοχάλῑνος:''' [ᾰ], -ον, αυτός που έχει χρυσό [[χαλινάρι]], σε Ηρόδ., Ξεν. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Latest revision as of 12:07, 4 September 2023
English (LSJ)
[ᾰ], ον, with goldstudded bridle, ἵππος Hdt.9.20, X.Cyr.1.3.3, etc.; χ. πάταγον ψαλίων Ar.Pax 155 (anap.).
German (Pape)
[Seite 1383] mit goldenem Zaume, Zügel; Ar. Pax 155; sp. D., ἡλίου δρόμος Pompej. 2 (VII, 219); ἵππος Xen. An. 1, 2,27 Cyr. 1, 3,3; Plut. Crass. 31.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à frein d'or.
Étymologie: χρυσός, χαλινός.
Russian (Dvoretsky)
χρῡσοχάλῑνος: (ᾰ) с золотой или с золоченой уздечкой (ἵππος Her., Xen., Plut.): χ. πάταγος Arph. звякание золотой уздечки; χ. δρόμος ἠελίοιο Anth. путь, совершаемый солнцем на златосбруйных конях.
Greek (Liddell-Scott)
χρῡσοχάλῑνος: [ᾰ], -ον, ὁ ἔχων χαλινὸν χρυσοποίκιλτον, ἐπὶ τῶν ἵππων τῶν Περσῶν, Ἡρόδ. 9. 20, Ξεν. Κύρ. Παιδ. 1. 3, 3, κλπ· πάταγος ψαλίων χρυσοχάλινος Ἀριστοφ. Εἰρ 155, ὡσαύτως χρυσοχαλίνωτος, ον, Ἰω. Χρυσ. τ. 5, σελ. 115· 15.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που έχει χρυσά ή χρυσοστόλιστα χαλινάρια (α. «ἅρμα χρυσοχάλινον», ΠΔ
β. «ἵππον... χρυσοχάλινον», Ηρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- + -χάλινος (< χαλινός), πρβλ. ἀργυροχάλινος].
Greek Monotonic
χρῡσοχάλῑνος: [ᾰ], -ον, αυτός που έχει χρυσό χαλινάρι, σε Ηρόδ., Ξεν.
Middle Liddell
χρῡσο-χᾰ́λῑνος, ον,
with gold-studded bridle, Hdt., Xen.
