κελευστικός: Difference between revisions
μούνη γὰρ ἄγειν οὐκέτι σωκῶ λύπης ἀντίρροπον ἄχθος → I have no longer strength to bear alone the burden of grief that weighs me down, I no longer have the strength to hold up alone the weight of grief that pushes against me, I no longer have the strength to counterbalance alone the weight of grief that acts as counterweight, I have no longer strength to balance alone the counterpoising weight of sorrow
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kelefstikos | |Transliteration C=kelefstikos | ||
|Beta Code=keleustiko/s | |Beta Code=keleustiko/s | ||
|Definition= | |Definition=κελευστική, κελευστικόν, [[hortatory]]: κελευστική (''[[sc.]]'' [[τέχνη]]), [[Plato|Pl.]]''[[Politicus|Plt.]]'' 260e; τοῦ ψόγου τὸ κ. Plu.2.72d ([[si vera lectio|s.v.l.]]). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1415.png Seite 1415]] befehlerisch, befehlend; ἡ κελευστική, sc. [[τέχνη]], Plat. Polit. 260 d; τὸ κελευστικὸν τοῦ ψόγου, das Befehlshaberische, Plut. discr. ad. et am. 48. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1415.png Seite 1415]] befehlerisch, befehlend; ἡ κελευστική, ''[[sc.]]'' [[τέχνη]], Plat. Polit. 260 d; τὸ κελευστικὸν τοῦ ψόγου, das Befehlshaberische, Plut. discr. ad. et am. 48. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />[[qui concerne le commandement]].<br />'''Étymologie:''' [[κελευστός]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κελευστικός:''' [[приказывающий]], [[повелительный]]: τὸ τοῦ ψόγου κελευστικόν Plut. повелительная сила порицания. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κελευστικός''': -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς κελευστήν, [[παροτρυντικός]], ὁ [[ἐπιτήδειος]] εἰς τὸ κελεύειν· ἡ κελευστικὴ (δηλ. [[τέχνη]]) Πλάτ. Πολιτικ. 260D· τὸ κελευστικόν, οὐσιαστ., Συνέσ.· τοῦ ψόγου τὸ τραχὺ καὶ τὸ κελευστικὸν Πλουτ. Ἠθ. 72, καὶ τὸ Ἐπίρρ. κελευστικῶς. | |lstext='''κελευστικός''': -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς κελευστήν, [[παροτρυντικός]], ὁ [[ἐπιτήδειος]] εἰς τὸ κελεύειν· ἡ κελευστικὴ (δηλ. [[τέχνη]]) Πλάτ. Πολιτικ. 260D· τὸ κελευστικόν, οὐσιαστ., Συνέσ.· τοῦ ψόγου τὸ τραχὺ καὶ τὸ κελευστικὸν Πλουτ. Ἠθ. 72, καὶ τὸ Ἐπίρρ. κελευστικῶς. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κελευστικός]], -ή, -όν (Α) [[κελεύω]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον κελευστή.<br /><b>2.</b> ο [[ικανός]] στο να δίνει διαταγές<br /><b>3.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>ἡ κελευστική</i> (ενν. [[τέχνη]])<br />η [[τέχνη]] του κελευστή, η [[τέχνη]] του να διατάζει [[κανείς]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κελευστικῶς</i><br />με κελευστικό τρόπο. | |mltxt=[[κελευστικός]], -ή, -όν (Α) [[κελεύω]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον κελευστή.<br /><b>2.</b> ο [[ικανός]] στο να δίνει διαταγές<br /><b>3.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>ἡ κελευστική</i> (ενν. [[τέχνη]])<br />η [[τέχνη]] του κελευστή, η [[τέχνη]] του να διατάζει [[κανείς]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κελευστικῶς</i><br />με κελευστικό τρόπο. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:00, 25 August 2023
English (LSJ)
κελευστική, κελευστικόν, hortatory: κελευστική (sc. τέχνη), Pl.Plt. 260e; τοῦ ψόγου τὸ κ. Plu.2.72d (s.v.l.).
German (Pape)
[Seite 1415] befehlerisch, befehlend; ἡ κελευστική, sc. τέχνη, Plat. Polit. 260 d; τὸ κελευστικὸν τοῦ ψόγου, das Befehlshaberische, Plut. discr. ad. et am. 48.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui concerne le commandement.
Étymologie: κελευστός.
Russian (Dvoretsky)
κελευστικός: приказывающий, повелительный: τὸ τοῦ ψόγου κελευστικόν Plut. повелительная сила порицания.
Greek (Liddell-Scott)
κελευστικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς κελευστήν, παροτρυντικός, ὁ ἐπιτήδειος εἰς τὸ κελεύειν· ἡ κελευστικὴ (δηλ. τέχνη) Πλάτ. Πολιτικ. 260D· τὸ κελευστικόν, οὐσιαστ., Συνέσ.· τοῦ ψόγου τὸ τραχὺ καὶ τὸ κελευστικὸν Πλουτ. Ἠθ. 72, καὶ τὸ Ἐπίρρ. κελευστικῶς.
Greek Monolingual
κελευστικός, -ή, -όν (Α) κελεύω
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον κελευστή.
2. ο ικανός στο να δίνει διαταγές
3. το θηλ. ως ουσ. ἡ κελευστική (ενν. τέχνη)
η τέχνη του κελευστή, η τέχνη του να διατάζει κανείς.
επίρρ...
κελευστικῶς
με κελευστικό τρόπο.
