πεφυκότως: Difference between revisions
ἐάν μή διδάξητε περί ἀρετὴς τούς τό ἀργύριον κλέψαντας, οὐ ταξόμεθα οἱ ὁπλῖται → if you don't teach those who have stolen money a lesson on moral virtue, we, the hoplites, will not line up
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pefykotos | |Transliteration C=pefykotos | ||
|Beta Code=pefuko/tws | |Beta Code=pefuko/tws | ||
|Definition=Adv. of [[φύω]] (πέφῡκα), [[naturally]], opp. [[πεπλασμένως]], | |Definition=Adv. of [[φύω]] (πέφῡκα), [[naturally]], opp. [[πεπλασμένως]], Arist.''Rh.''1404b19. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>adv.</i><br />par une aptitude naturelle, naturellement.<br />'''Étymologie:''' [[πέφυκα]]. | |btext=<i>adv.</i><br />[[par une aptitude naturelle]], [[naturellement]].<br />'''Étymologie:''' [[πέφυκα]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=πεφυκότως, adv. van ptc. perf. van φύομαι, op een natuurlijke manier. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 11:38, 25 August 2023
English (LSJ)
Adv. of φύω (πέφῡκα), naturally, opp. πεπλασμένως, Arist.Rh.1404b19.
German (Pape)
[Seite 607] adv. zum part. perf. von φύω, der Natur gemäß, von Natur, dem πεπλασμένως entggstzt, λέγειν Arist. rhet. 3, 2, u. Sp.
French (Bailly abrégé)
adv.
par une aptitude naturelle, naturellement.
Étymologie: πέφυκα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πεφυκότως, adv. van ptc. perf. van φύομαι, op een natuurlijke manier.
Russian (Dvoretsky)
πεφυκότως: естественно, натурально (μὴ πεπλασμένως, ἀλλὰ π. Arst.).
Greek Monolingual
Α
επίρρ. φυσικά, με φυσικότητα («δεῖ... μὴ δοκεῖν λέγειν πεπλασμένως, ἀλλὰ πεφυκότως», Αριστοτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μτχ. παρακμ. πεφυκώς, -ότος του φύω].
Greek Monotonic
πεφῡκότως: επίρρ. του πέφυκα, φυσικά, σε Αριστ.
Greek (Liddell-Scott)
πεφῡκότως: Ἐπίρρ. τοῦ φύω, (πέφυκα), κατὰ φύσιν, φύσει, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ πεπλασμένως, Ἀριστ. Ρητ. 3. 2, 4.
